Laat ik m'n voorstelrondje completeren met de laatste episode, over wat 2014 ons aan busgerelateerde avonturen gebracht heeft. Veel, in ieder geval.. De bus is officieel omgekeurd tot kampeerauto, we zijn er voor het eerst echt mee op vakantie geweest, en we hebben wat bandenperikelen gehad ivm APK.
"Omkeuren"
Naar aanleiding van de veranderde belastingstatus van onze bus hebben we gedurende de winter wat onderzoek gedaan (lees: fora zoals deze bijhouden ;-)) en rekensommetjes gemaakt. Daarbij kwam dat we van vrienden de uitnodiging kregen om die zomer op een stukje land in Normandie te komen kamperen. De conclusie was dat we 'm nog deze zomer tot camper omgekeurd wilden hebben. Niet alleen vanwege de MRB, maar ook omdat we nu met ons extended gezin echt de behoefte hadden aan meer zitplaatsen op kenteken.
Toen de bus enkele jaren geleden is geïmporteerd, is er op het kentekenbewijs het aantal zitplaatsen opgenomen: twee. Aanvankelijk hadden we daar altijd vrij makkelijk over gedaan, maar met een echte kampeertrip naar het buitenland in het vooruitzicht was dat een aandachtspuntje. Dus nadat in het voorjaar de moestuin weer op orde was gemaakt, ben ik zachtjesaan weer begonnen met busklussen. Alleen nu niet meer de 'hardware', maar met de inrichting. De bedoeling was om 'just in time' een semi-provisorische inrichting klaar te hebben die voldoende was voor de RDW en wellicht om een eerste keer mee op vakantie te gaan - de definitieve, serieuze inrichting dat was meer iets voor later. Op die manier konden we gaan voor een ultralight-uitvoering om in een zo laag mogelijke gewichtsklasse terecht te komen - scheelt weer belasting he?
In al ons ge-research hadden we een klein detail over het hoofd gezien: het omkeuren en aanvragen van een nieuw kenteken is niet iets dat op een dagje meteen geregeld is, maar potentieel enkele weken kan duren. Dat hadden we niet ingecalculeerd, dus dan maar de keuringsdatum zo ver mogelijk naar voren trekken op double-time doorwerken. Roet in het eten kwam nog van het verplichte afsprakensysteem van de RDW (jawel, dat moest - zomaar op de bonnefooi aan komen rijden dat kon blijkbaar niet (meer)): de eerste nog beschikbare datum zat al veel te dicht op onze geplande vertrekdatum. Toch maar geboekt en daags erna persoonlijk bij de RDW langsgegaan om te zien wat er mogelijk was. Veel, zo bleek. De dame bij de receptie was bijzonder vriendelijk en meelevend, en ik verliet de zaak met een afspraak voor maandag 7 juli, precies de dag die ik in gedachten had. Na nog enkele nachten tot het ochtengloren (echt waar!) doorprutsen waren we zover en die maandagochtend heb ik de bus ontschorst en met fingers crossed naar de RDW in Groningen gereden.
Bij het oprijden van het terrein voelde ik me met m'n sjofele bus een beetje misplaatst: de parkeerplaats stond grotendeels vol met spiksplinternieuwe importauto's, een enkele tupperwarecamper, en een handvol opgepimpte straatrace-lookalike patserbolides. Ondanks de afspraak moest ik wel nog ruim een uur wachten, wat gewoon in de inspectiehal gedaan kon worden. Ik heb met belangstelling en groeiende nerveusiteit de inspecties van enkele auto's voor me aanschouwd: dat was allemaal veel strenger en strikter dan wat ik me had voorgesteld. Ik maakte me langzaamaan zelfs zorgen of alles aan de bus wel goed genoeg zou zijn om op de goedkeuring van de inspecteur te kunnen rekenen.
Uiteindelijk viel het allemaal reusachtig mee. Ik werd behandeld door de stamoudste van het clubje inspecteurs, en deze meneer vond het schijnbaar wel leuk om eens naar een oud bussie te mogen kijken. De hele inspectie duurde ruim een half uur, maar het overgrote deel daarvan bestond uit een beetje ouwehoeren (mag ik dat hier zeggen?) over oude auto's, vakantie, kamperen en wegenbelasting. De feitelijke inspectie op inrichtingseisen was precies zoals ik had gehoopt en wat hier en daar op internet gemeld wordt: schuifdeur open, een halve blik naar binnen (hij heeft er effectief geen stap in gezet!) en de gemompelde woorden: "Hmmmm ik zie een tafel, stoelen, een bed, kast, keukentje.. Ja dat is het wel." 'n Minuut, hooguit.
Een ietsepietsie discussie kwam nog wel los over de bankjes die ik erin had gebouwd om aan negen zitplaatsen op kenteken te kunnen komen (immers, ik heb ruimte voor negen man, waarom dan niet ook zoveel zitplaatsen op kenteken?). Ik had van m'n werk twee oude bankjes met stalen frame uit onze koffiehoek meegenomen, goed voor vier zitplaatsen elk (160cm breed). Het waren wellicht ietwat zware bankjes, maar wel degelijk genoeg om daar iig geen discussie over te hoeven voeren. Nee, de korte discussie ging over de flimsy M6-boutjes waarmee ik het geheel had vastgezet. Natuurlijk stelde dat niks voor, dat weet ik ook wel, maar volgens de medewerkers van de technische helpdesk van de RDW was dat geen probleem aangezien daar geen voorschriften voor waren. De enige eis was: het moest 'deugdelijk' zijn. Oftewel, meer dan slechts een parkertje in de vloerplaat. Volgens de helpdesk was het voldoende om een boutje door de vloer met een ringetje aan de onderkant vast te maken. Geen minimale boutdiktes of wat voor richtlijnen of technische minima dan ook. Omdat deze bankjes toch slechts tijdelijk waren en ik niet m'n nieuwe bodemplaten wilde veranderen in gatenkaas heb ik er dus slechts kleine M6jes voor gebruikt, met beugels verankerd onder het hulpchassis. Natuurlijk was dit niet definitief, maar hey dat ging ik aldaar niet vertellen. De inspecteur kon niet anders dan het wel goed vinden, met het sterke advies nog eens na te denken over de bevestiging. Duly noted :-).
Verder mocht ik natuurlijk nog wel even op de weegbrug en toen bleek dat m'n strip-acties zich loonden. Het gemeten leeggewicht kwam uit op 2804 kg, en na allerlei algoritmische correcties voor tankvulstand enzo kwam er een kenteken-leeggewicht uit van 2846kg! Precies 4kg onder de volgende MRB-gewichtsklasse! Maar laat ik ook niet onvermeld laten dat de inspecteur heel galant toegaf dat hij wel wat met het cijfertje voor de tankvulstand had gespeeld als ik net iets zwaarder was uitgekomen. "Het is allemaal al duur genoeg", zei hij. Zoiets kan dus nog.. Toch mooi he?
--- [1] De bus in het hol van de leeuw.. [2] Het minimalistische lichtgewicht-interieur waarmee de bus als camper gekeurd is. Dit voldeed precies aan de eisen: tafel, zitplaatsen, bed, kast, keuken. De banken (1x achteruit gericht, 1x zijwaarts) waren alleen nodig voor de negen zitplaatsen op kenteken en zijn er diezelfde middag ook weer uitgehaald. Helaas is deze slechte foto de enige die ik van dit interieur heb; ik had alles alweer min of meer gedemonteerd toen ik me realiseerde dat ik er geen fatsoenlijke foto's van had.. ---
Even ter verduidelijking wat betreft wat ik zoal aan gewichtsreductie had gedaan: reservewiel incl. ophanging thuisgelaten, treeplank aan de achterkant afgeschroefd, stalen dakluik vervangen door plaatje 4mm triplex, motordeken weg, stalen afdekplaten van vijf deuren afgehaald, 18mm OSB-betimmering op wielkasten verwijderd, 18mm OSB onder bed vervangen door 4mm triplex, brandblussers eruit, dashboardkastje eruit, cabinehemel eruit, en al heel lang geleden een paar redundante stukken stalen antidreunprofielen uit het carosserie gesneden. Vanzelfsprekend zat er geen gasfles in het keukenblokje, en was ook het provisorische watertankje leeg. Plus zo hier en daar nog wat kleine dingetjes afgeschroefd en weggehaald. Waar ik niet aan toegekomen ben, was het vervangen van m'n twee 105Ah startaccu's door twee kleintjes, en het afschroeven van de rangeerkoppeling in de voorbumper. Ik heb het een en ander nog gewogen, en het totaal aan gewichtsbespraing zal iets meer dan 200kg geweest zijn. Precies goed, zo bleek dus. Had ik nog een gewichtsklasse lager uit willen komen dat had ik dus *nog* 100kg moeten bezuinigen, en dat had imho alleen gekund door twee van de vier achterbanden eraf te laten. Maar of de inspecteur dan nog zo vriendelijk geweest zou zijn, weet ik niet.
Al met al ben ik met een grote glimlach naar huis gereden. Negen zitplaatsen en slechts 2846kg, precies dezelfde gewichtscategorie als waar-ie al in zat! Precies een week later viel het nieuwe kentekenbewijs op de deurmat, dus zelfs dat viel mee. I love it when a plan comes together!
"De eerste trip"
Met de omkeuring achter de rug konden we ons nu klaarmaken voor de eerste vakantie met de bus: twee weekjes camperen, eerst een paar dagen Sfinks festival in Belgie, en daarna Normandie! Lang verhaal kort: tot minuten voor vertrek heb ik nog staan prutsen om twee verwijderbare peuterbedjes in de voorcabine te bouwen, een opklapbaar babybedje boven ons bed achterin, gas aan te sluiten enzovoort enzovoort, maar uiteindelijk gingen op de geplande dag toch echt de trossen los. Heerlijk getourd door een overwegend zonnig NL/BE/FR, met pakweg overal waar we stopten nieuwsgierige blikken en geinteresseerde vragen. Vooral onze oudste kleine vond het geweldig: als een echte dude zat hij met zonnebril op voorin, hing hij z'n armpje uit het raam, en riep zo nu en dan: "Wij zijn op vakantie in grote groene bus!"
Z'n plezier nam al snel af toen hij enkele dagen later, vlak voordat we op onze Normandische kampeerplek aan zouden komen, van het voorbankje afdonderde en z'n elleboog brak. Het hele circus ontvouwde zich: ziekenhuis, röntgenfoto's, complexe fractuur, ambulancetransport naar ander ziekenhuis, narcose, schroeven en pennen, en een enorme berg bureaucratie en formaliteiten. Pff dan zijn dingen in Nederland toch beter geregeld dan in Frankrijk. Magoed, een dag later dan gepland en met een ingegipst klein jongetje kwamen we dan toch bij ons kampeerperceeltje aan en hebben we er maar het beste van gemaakt. Ging best aardig - die kleintjes passen zich in no time aan de veranderde omstandigheden aan. Alleen sneu dat hij met z'n gipsen arm niet in zee mocht..
--- Van links naar rechts, boven naar beneden: [1] De eerste paar nachten hebben we doorgebracht op het Sfinks festival bij Antwerpen, met als highlights o.a. Jambinai en Tinariwen. [2] Na een paar dagen/nachten semi-improviserend camperen in een half-afgebouwde camper is de zoot alomtegenwoordig. Foto naar achteren. Te zien ons eigen bed met daarboven een wegklapbaar babybedje voor onze kleinste dame. [3] Foto van interieur naar voren. Te zien links de naar achteren gerichte vliegtuigstoelen (erg comfy - idee was dat dit slechts tijdelijk zou zijn, maar wellicht mogen ze blijven) en in de cabine de twee wegneembare peuterbedjes voor de oudste twee kleintjes. De bedjes liggen op twee houten dwarsliggers, die weer in u-profielen in de wand hangen. De bedjes zijn opvouwbaar en het geheel is zo weg te stouwen in de 'baggageruimte' boven het bed achterin. [4] Picknicken en overnachten op een kleine Aire de Repos net onder Abbeville. [5] Nog een paar jaartjes geduld lieverd.. [6] Op tour langs de Normandische kust. [7] En wildkamperen direct aan het strand! Jaaaaaa.. Hier doen we het voor! ---
De terugweg hebben we ons vermaakt met nog drie nachten wildkamperen, een aan het strand en twee ergens langs de weg. Rouen was nog even spannend omdat het terwijl we dwars door de stad navigeerden begon te stortregenen en de linkerruitenwisser van z'n knokkeltje afbrak. Dat hadden we al aan zien komen - was al eerder gebeurd en nooit echt fatsoenlijk gefixt. Komt nog wel. We hebben het overleefd en nog voor we de stad goed en wel uit waren, was het alweer droog.
We hebben alleen maar buiten de tolwegen gereden en dat beviel prima. Zelfs dwars door de smalle straatjes van Boulogne was eerder leuk dan stress. Wel was aan de stand van de dieselmeter duidelijk te merken wanneer we over kleine weggetjes met steile hellingen reden, of over grotere vlakke wegen. Overall hebben we op de afgelegde 2500km gemiddeld precies de verwachte 1 op 9 gereden. Niet slecht, als je mij vraagt :-)
"APK & Bandenperikelen"
De meest recente activiteit was de tweejaarlijkse APK. Daar bleek alles prima behalve drie banden. Die waren nu toch echt niet meer ok. Twee van de vier op de achteras hedden te weinig profiel, en een van de twee voorbanden bleek zowaar een scheur tot op het canvas te hebben. Wss een stuk glas oid - ik had het niet gezien, maar vroeg me ineens wel af of we daar dan ook de hele vakantie mee rondgetourd hadden. Klapband waiting to happen. En we hebben nogal wat steile bergweggetjes gedaan. Ik werd er met terugwerkende kracht nerveus van, en kon me de afkeur goed voorstellen. Of beter gezegd: adviesreparatiepunten. Mijn vaste keurstation geeft klanten de gelegenheid om opgemerkte euvels zelf te verhelpen, en dan pas het voertuig af te melden. Alleen: waar haal ik zo stante pede een set 17.5" banden vandaan? En wat gaat dat kosten?
Die avond spiraalde de discussie aan de eettafel naar de kernvraag: wat willen we wbt banden? Dat ze uiteindelijk vervangen zouden moeten worden dat was ons al lang duidelijk, maar we hadden niet gedacht dat ineens onder zware tijdsdruk te moeten doen. Gingen we dan nu de beurs trekken en gelijk alles rondom vernieuwen? Tegen pakweg 1200-1500 euro? Oei! Of toch de goedkope optie en gaan lopen scavengen naar voldoende tweedehandsjes om het nu net te redden, maar een andere keer in de buidel moeten tasten - en wellicht dieper? Bovendien, we hebben op de vooras 2x 8.5R17.5 zitten, en op de achteras 4x 8R17.5, dus twee verschillende maten. Zomaar onderling uitwisselen was dus niet echt een optie. Die gedachte maakte ook dat een van onze overwegingspunten was of het niet beter zou zijn om voor een uniforme maat rondom te gaan. Waar we uiteindelijk op uitkwamen was dat we zouden proberen niet nu alles nieuw te doen, maar te zien in hoeverre we met creatief handelen de boel konden oplossen. Twee punten:
Punt 1: de achterbanden. Op alle achterbanden staat "regroovable". Was dat een optie? Internet gaf geen uitsluitsel, en m'n APK-station was wegens vakantie gesloten. Maar bij Euromaster Truckservices zeiden ze dat het gewoon toegestaan was, afgeraden werd voor de vooras (kon ik wel inkomen), en dat ze het aldaar wel konden doen voor 30 euro per band. Welja, doe maar dan. Dus de drie slechte blokprofielbanden bij Euromaster afgeleverd en anderhalf uur later werd ik gebeld dat het al voor elkaar was. Het was ze niet meegevallen omdat de banden zo oud waren dat er geen documentatie (meer) voor was, maar dat ze er in onderling overleg het beste van hadden gemaakt: een soort zigzaggen dwars over de band van 'n millimeter of 4 diep, die de restanten van het originele profiel zodanig verbonden dat overal afgewaterd kon worden. Volgens hun zou het zo prima apk-waardig moeten zijn en nog wel enkele duizenden kilometers mee kunnen. Ik vond het prima. De achteras was voor mekaar.
Punt 2: de voorbanden. Die scheur dat betekende einde band (op de vooras iig). Maar als ik een van de twee voorbanden zou vervangen, dan ook meteen allebei. Ach, wat moet dat moet, dus ik ben op zoek gegaan naar de voordeligste manier om aan twee nieuwe of goede tweedehandse voorbanden te komen. Nieuw was nog wel een optie, maar wel duur. Tweedehands? Waar vind ik tweedehands 17.5"ers tegenwoordig? Wel..
Lang leve dit forum! Een suggestie
hier was bandenhandel
Stienstra in Augustinusga, en dat bleek de jackpot! Een telefoontje bracht aan het licht dat hij daar nog zeker genoeg 17.5" banden had liggen tegen vraagprijs 60 euro per stuk. Maar het werd nog beter. Toen ik er in het weekend zelf langs ging, bleken er nog zeker 20 te liggen! Waarvan toch wel een aantal met verrassend goed profiel! 15mm blokprofiel enzo.. Echt, wunderbar! Enige twijfelpunt: maat 8.5R17.5. En dat voor op de achteras. Hier op het forum en op
busfreaks.de heb ik vaak gelezen dat 8.5 op de achteras niet zou passen. Echter, met 8R17.5 achterop hou ik ruim voldoende speling over. Die kwart inch dat de band verder naar binnen zou komen? Mijn zelfgemaakte wielkast is in de breedte een stuk ruimer dan het origineel, en volgens mij zou er zodoende nog wel genoeg ruimte moeten zijn om die paar millimeter te accomoderen.. En anders, zou ik er niet een stel ringetjes tussen kunnen zetten ofzo? Hmm moeilijk moeilijk. Maar, deze kans en voor die prijs? Het gokje waard, dacht ik, en als het toch echt niet past dan is er vast iemand anders die ik er gelukkig mee kan maken. Ik heb de beste zes eruit gezocht (sorry voor wie later komt!), twee langsprofiel op de voorvelgen laten zetten en nog vier losse blokprofielen gewoon zo meegenomen. Ik had er niet echt op gerekend, maar gelukkig kan er heel wat lading in een Kangoo. Dochtertje naar de voorstoel, achterbank omlaag, en inladen maar!
De dag voordat ik weer richting APK-station zou gaan heb ik toch nog maar even gebeld, en toen werd me tot m'n grote verbazing verteld dat regrooven ("opsnijden") echt niet kon. Dat als ik daarmee aan zou komen, dat ze gewoon zouden afkeuren. Wel potverdepotver heb je ooit! Heb ik nou werkelijk voor 90 euro laten herprofileren voor de kat z'n k*t? Nu had ik wel een stapeltje goede banden uit Augustinusga in de schuur liggen, maar jeez alle achterbanden weer afschroeven, banden van velgen trekken, andere erop slaan, en dan de geregroovde in de schuur laten wegrotten? Nee daar had ik niet echt zin in. Dus ik heb het er niet bij laten zitten en ben op onderzoek uit gegaan. Ik heb twee andere APK-stations gebeld, een grote bandenhandel hier in 't noorden, en om het zeker te weten ook de technische helpdesk van de RDW ten twaafde male. Allemaal zeiden ze dat herprofileren toegestaan was mits dat op de band aangegeven stond. Inderdaad, precies zoals in het APK-reglement staat. Met enig lood in de schoenen heb ik m'n APK-keurmeester toen gewezen op hoe het zit. Immers, hij had m'n geld al en ik had nog een goedkeuring van 'm tegoed. Bij sommigen kan kritiek op iemands vakmanschap (hoe terecht ook) in het verkeerde keelgat schieten.. Gelukkig bleek dat niet het geval. Hij was gewoon niet precies op de hoogte van de opsnij-regels en bood daar zijn excuses voor aan. En ik kon met opgesneden banden onder een goedgekeurde bus naar huis! Yihaa!
(Moraal hiervan: neem niet zomaar alles aan van mensen die ergens verstand van zouden moeten hebben, en ook als leek kun je een expert soms nog wel eens iets bijleren)
--- De banden zoals ze er nu uitzien en onder zitten, en zoals de bus gekeurd is. Dit mag dus! De opgesneden banden zitten aan de binnenkant, gepaird met nog acceptabele onbewerkte langsprofiel-banden. Profieldiepte op de achteras is nu voor alle vier de banden ongeveer gelijk. Onze hoop is dat we zo nog een paar vakanties toe kunnen, het boeltje simultaan op te rijden, en dan op termijn alles tegelijk te kunnen weggooien ipv half-half vervangen.
---
Tot zover onze busavonturen, mede mogelijk gemaakt door campertechniek.eu! Wordt ongetwijfeld vervolgd, want we zijn nog lang niet klaar. Wat staat er voor de komende tijd (jaren?) nog op de planning? In chronologische/prioriteitsvolgorde:
- Dak isoleren en aftimmeren
- Zonnepanelen en huishoudaccus installeren
- Inrichting veranderen & afmaken (vakantie gaf vernieuwde inzichten)
- Carosserie schuren, flexen, lassen, plamuren en schilderen
- Vele korte en langere trips, o.a. over 'n jaar of twee oid wellicht enkele maanden USA/Canada, geïnspireerd door Petra en haar 613.
- End-Of-Life-OM314 ergens vandaan halen om mee te spelen. Een vastloper ofzo, als het maar goedkoop is. Gewoon om als hobbyprojectje uit elkaar te halen en die motor niet alleen van buiten, maar ook van binnen te leren kennen. Ik fiddle gewoon graag met vieze boutjes en moertjes, maar ik wil liever niet met de huidige motor lopen prutsen als daar geen noodzaak toe is - if it's not broken, don't fix it!