We zijn in IJsland

Tips voor leuke uitjes met de kampeerauto? Een te gek reisverhaal geschreven?
Plaats reactie
Gebruikersavatar
jervig
Berichten: 349
Lid geworden op: 13 jan 2008, 20:17
Locatie: Rudzica Polen

We zijn in IJsland

Bericht door jervig »

Verslag IJsland 2011 deel 1

Zaterdag 30 juli

Dinsdagochtend om uiterlijk 7.00 dienen we ons te melden in het noorden van Denemarken, betekent dat we tweeenhalve dag hebben om 1500 kilometer af te leggen. Als gewoonlijk loop ik me stierlijk te vervelen tot de dames ook zover zijn, tegen lunchtijd is het zover en vertrekken we. Nog geen 50 km van huis doen we ons tegoed aan een heerlijke Doner Kebab om vervolgens naar vrienden in Eschwiller te rijden. Zo’n eerste reisdag is toch altijd weer lastig, je valt voortdurend in slaap. Nadat we vroeg in de middag in Eschwiller aankomen houd ik het echt niet uit en doe een oude mannenslaapje.
’s Avonds worden we getrakteerd op Tarte Flambee, niet alleen lekker maar ook leuk om in, en met, gezelschap te doen. De volgende ochtend vertrekken we rond een uur of 7 en na een uurtje door het binnenland te hebben gereden melden we ons op de Duitse autobaan om daar, om 8 uur ’s avonds 850 km verderop, langs te overnachten. Er valt verder niks over te melden of het moesten een paar files zijn, het feit dat we geen zon gezien hebben of dat het het grootste deel van de dag rond een graadje of 14 was. We eten van allerlei meegenomen restvoorraad, alles dat niet mee IJsland in mag moet op, eieren, gehaktballen, karnemelk.........we zuipen ons er lam aan. Maandag net na de middag zijn we in Hirtshals waar je vlak bij het vertrekpunt van de boot erg mooi op het strand kunt staan, de laatse 50 kilometer noordwaarts werd het plots ander weer en hier is het in plaats van grijs, heerlijk zonnig en 25 graden. We rijden de auto het strand op en blijven er staan om te zwemmen, zonnen, beginnetje te maken met dit verslag en natuurlijk te overnachten.

Donderdag 4 augustus

Na een zeer rustige overtocht komen we om half acht in de ochtend aan in de havenplaats Seydisfjordur. We pinnen en beroven een supermarkt in Egilstadir en trekken gelijk het binnenland in via de F910. Omdat we deze week alleen reizen hebben we besloten zo veel mogelijk via het binnenland te rijden waar de wegen onverhard zijn en er weinig tot geen bruggen zijn. Ondanks dat we 2x eerder in IJsland waren zijn er in het binnenland nog wel plekjes waar we niet geweest zijn. In 1993 waren we met 4x4 icm caravans die we achterlieten als we het binneland introkken. Dat was een mooie combi toen, paar dagen met tent en 4x4 het binneland in en dan weer een paar dagen de luxe van de caravan, waarbij het al heel zwaar was om met caravan de rondweg nr 1 te rijden want die was voor 1/3 nog niet geasfalteerd en deels slechter dan sommige pistes nu. In 2005 waren we als begeleiders van een commerciele organisatie van een groep van 33 mensen, dat geeft weinig gelegenheid tot experimenten, we hebben toen wel wat doorsteekjes gemaakt maar daar bleef het dan ook bij. Nu dus 5 weken waarvan de eerste helemaal los van verplichtingen, ook wel eens lekker.
Op de boot vallen me een aantal dingen op, als eerste stel ik vast dat er jonge goed voorbereidde sportieve koppels uit Rusland, Roemenie, Tsjechie en Polen aan boord zijn. Allemaal individueel op reis met goed geprepareerde auto’s en uitrusting. Daar wordt ik nou vrolijk van, tot voor enkele jaren volledig ondenkbaar en nu realiteit Dan valt me het grote aantal minder mobiele, vaak oudere stellen op, veelal onderweg met caravans of campers in groepsverband. Meestal afkomstig uit Denemarken, Italie, Frankrijk of Duitsland, geslacht en gevild door commerciele organisaties. In IJsland kom je vrijwel bij geen enkele bezienswaardigheid zonder (korte) wandeling. Een camper met een rechte oversteek van 2 meter of een enkelasser caravan van een meter of 7 zijn op IJsland een regelrechte ramp, tenzij je zeer uitdrukkelijk alleen op de rondweg blijft en op niet al te aantrekkelijk gelegen campings daarlangs wenst te verblijven. Deze mensen betalen heel veel geld voor een reis waarop ze heel weinig van het land zelf zien, ik word daar treurig van. Op de boot waren ook 5 andere 4x4 truck-campers, 1 Unimog, 1 Bremach, 1 Steyr en 2 andere MAN’s. Dat trekt, ook op de boot elkaar aan, je praat, wisselt vanalles en nogwat uit, schept op over je eigen auto en reizen natuurlijk, mannen onder elkaar....... net echt.
Zonder verdere afspraken treffen we in de avond weer een aantal van hen bij een warme waterval, sommigen gaan badderen, wij besluiten vanwege de hevige wind dat uit te stellen tot later op de avond of de volgende ochtend. Dat later op de avond komt niks van en de volgende ochtend is het alleen regen, mist en storm dat de klok slaat, fout gegokt dus. We rijden terug richting wat genoemd wordt de mooiste kloof van Ijsland, overigens ternauwernood gered van de bestemming stuwmeer. Een kloof die we overigens gisteren al bezochten middels een aangename korte wandeling. We vervolgen onze route zuidwaarts richting ijsgrotten. Tot aan de lunch hebben we een zicht varierend van 10 tot 25 meter, gelukkig komen we niemand tegen en worden slechts door 1 auto ingehaald. Als ik na de lunch uitstap blijkt er een fietser naast de camper in de geboden luwte zijn broodje te nuttigen. We raken aan de praat en hij bevestigt waar we al bang voor waren, richting ijsgrotten slecht weer. We besluiten dan maar verder westwaarts te trekken, maar na een kilometer of twintig komen we ook daar weer in de mist, dan toch maar naar het noorden via een route die we al vaker reden, de F88. Langs de Askja en de Herdubreid, wandelen of anderszins heeft vanwege het gebrekkige uitzicht geen enkele zin. Vandaag dus eigenlijk alleen gereden, ’s ochtends in de mist en ’s middags onder een grijs dak maar toch met zicht op hetzelfde niveau wat een aantal zeer fraaie plaatjes heeft opgeleverd. We wandelen nog wel naar een van de schuilplaatsen waar vroeger een veroordeelde, die werden verbannen naar de woestijn, trachtte te overleven. Als men kans zag gedurende lange periode (meerdere jaren) te overleven dan was men weer vrij man. Na ruim 200 km deels zware piste, eindigen we bij het Myvatn en installeren ons op de parkeerplaats van de Blue Lagoon van het noorden.
Na in de ochtend 2 uur van het warme water en de sauna genoten te hebben, gaan we verder zonder bezoeken af te leggen aan de vele bezienswaardigheden in de regio, dat komt later op de reis wel. Een uitzondering maken we voor een lokaal automuseum, een prive collectie met wel heel bijzondere exemplaren waaronder tractoren en snowmobiles. We rijden noordwestwaarts, in het binnenland is het nog steeds slecht weer namelijk. Bij Akureyri rijden we een schiereiland op via een 50 kilometer lange vallei die volledig verlaten is. Overal bordjes die verwijzen naar verlaten boerderijen met vermelding van het jaartal waarop ze verlaten zijn. De route telt enkele tientallen doorwadingen, van zeer klein tot behoorlijk heftig, zeker op het laatst waar de rivier het grootste is en in zee uitmondt. Bij de diepste is een bruggetje gemaakt, max 3,5 ton, hadden we dat niet even aan het begin van de route kunnen vermelden?? Ik beoordeel de brug, te licht bevonden, steunt op met cement volgegoten olievaten, dat gaat hem niet worden dus. Vlak ernaast is de oude doorwadingsplek, ik zoek de beste plek iets ernaast, de originele plek is erg diep uitgesleten. De vallei op zichzelf is schitterend en toeristen komen er al helemaal niet. Aan het einde kan je op een weitje of aan het zwarte strand overnachten. Overal ligt wrakhout om een vuurtje te maken. De volgende ochtend wordt er gewandeld, veel veerschillende vogels zien we, waaronder de goudplevier. We plukken ook bessen, zgn kraaiheidebessen, vanavond maar eens proberen door het toetje. De weg terug levert weer heel andere uitzichten op, ander weer, andere richting etc etc. Het is nu prachtig weer met temperaturen tot 20 graden, we trekken dan ook via een zeer weinig gebruikte piste naar het midden van Ijsland, daar zullen we besluiten of we oostwaarts terugrijden om de rest aan de kade op te wachten of dat we zuidwaarts zullen gaan om ze enkele dagen later te ontmoeten, het weer zal de doorslag geven. De piste is zwaar, hele stukken komen we niet verder dan 1-laag met een totaal gemiddelde van +/- 5km/h. De totale route die ik heb bedacht is ongeveer 300 km dus dat belooft wat. In het begin zit een fikse helling, als ik die later via de track analyseer blijkt een stuk van ongeveer een halve kilometer ruim boven de 50% te zijn, het steilste stukje van 100 meter is bijna 100% ofwel 45 graden. Na een uurtje of wat, in een smal stuk tussen twee bergen, waar de rivier deels over de piste spoelt, slaan we ons kamp op. ’s Morgens als we onze weg vervolgen is het 2 graden, al snel komt het zonnetje door en als we de centrale hoogvlakte bereiken is het helemaal helder, iets wat niet al te vaak vookomt. Ons eerste doel is Laugafell, een warme bron midden in de steenwoestijn. Jolanda en Virginia maken gebruik van de baddermogelijkheid, ik heb een aantal goede redenen dat niet te doen. Het bad in de lagoon heeft een zeer pijnlijke schouder en arm opgeleverd, vreemd gevolg van een warm bad. Toch is me dat eerder overkomen, vorig jaar in Israel had ik hetzelfde verschijnsel na een bezoek aan een 40 graden warm bad. Verder moet ik nodig op zoek naar een koevloeistoflekkage van de kachel, deze moet iedere dag worden bijgevuld en de campervloer is ook steeds nat. Na wat demontagewerk kom ik terecht bij een slang met een ontbrekende slangenklem, drijfnat. Na bijn 8 jaar en 230.000 km lekkage vanwege een ontbrekende klem, een wonder dat dat zich niet eerder geopenbaard heeft..Naast ons staat een Volvo truck, die ik herken als een ooit door Unicat gebouwd experimenteel voertuig met hefdak en onafhakelijke wielophanging. Een bijzonder en bijzonder fraai voertuig, met een al even zo bijzondere toenmalige prijs van 1,2 miljoen euro. We vervolgen onze weg door de woestijn en langs de gletsjers tot op een kleine aangewezen overnachtingsplaats, wild overnachten is hier overal verboden, net als buiten de piste rijden. Helaas stellen we vast dat zelfs in Ijsland inmiddels toeristen komen die niet voor het land op zich komen maar slechts voor een van de verschijnselen, het ongerepte terrein. Heb ik daar in Marokko en Tunesie al een hekel aan, hier is het gewoon verboden, de natuur is domweg te fragiel om het toe te laten. Overal staan borden om het toch vooral niet te doen, zelfs smeekbedes van toeristen, mensen laat het aub. Het zal de frustratie wel zijn van mensen die vroeger thuis geen zandbak hadden of zoiets. Als we over tien jaar niet meer met eigen auto IJsland mogen bezoeken dan weten we nu vast waarom, met dank aan allen die zich niet konden beheersen. We rijden door tot aan Nyidalur waar in de avond meent een groep Italianen met 4x4’s het hele terrein in bezit te moeten nemen, ze zijn zo asociaal dat sommige andere campinggasten gewoon vertrekken. Gelukkig is het ’s nachts zo koud, het vriest, dat ze nog redelijik op tijd hun mandje inkruipen en hun onophoudelijk rebbelende klep houden.

dinsdag 9 augustus

Met mijn arm en schouder gaat het beroerd, vandaar dat we per dag maar kleine afstanden afleggen. Ook vandaag niet meer dan 100 km piste, als we rond lunchtijd in Landmannalaugar aankomen besluiten we om maar te blijven ondanks dat het er veel te druk is naar m’;n zin, ik kan mijn arm in werekelijk niet een pijnloze positie manouvreren. Het is voor IJsland uitzonderlijk weer, vrijwel windstil en ruim 20 graden. Zowel in de avond als de volgende ochtend vroeg wordt er gebruik gemaakt van de mogelijkheid te badderen daar waar de hete en koude beken samenkomen, precies daar is de temperatuur ok. Als we de volgende ochtend vertrekken is het nog steeds prachtig weer, alle
IJslanders zijn er helemaal verrukt over, lopen in korte broeken en zitten soms zelfs met ontbloot bovenlijf achter het stuur, raampje lekker open...........bij 17 graden. De route is prachtig, als eerste bezoeken we de Eldgja, de brede rivierdoorwading daar bestaat niet meer, tegenwoordig auto achterlaten voor de rivier en via voetbrug beginnen aan de wandeling de vulkaankloof in, naar de waterval. Nog enkele tientallen kilometers en we staan voor het eerst deze reis weer eens op asfalt. We doen boodschappen en trekken via de rondweg naar het oosten om de groep tegemoet te rijden, die morgenochtend van de boot komt. Overnachten doen we aan een gletsjermeer waar we met nog een andere auto staan, je hoort het ijs kraken en soms breken er enorme stukken af die dan als ijsberg in het meer drijven net zolang tot ze zo klein zijn dat de rivier ze meeneemt naar zee.

Wordt vervolgd in deel 2
Gebruikersavatar
nawm
Berichten: 144
Lid geworden op: 02 aug 2010, 21:01

Re: We zijn in IJsland

Bericht door nawm »

onophoudelijk rebbelende klep houden, mooi gevonden,

mooi verhaal ook :up:
Gebruikersavatar
jervig
Berichten: 349
Lid geworden op: 13 jan 2008, 20:17
Locatie: Rudzica Polen

Re: We zijn in IJsland

Bericht door jervig »

Verslag IJsland 2011 deel 2

Donderdag 11 augustus

We leggen een kilometer of 10 af naar het bekendste gletsjermeer van Ijsland, Jokulsarlon. We wandelen er wat in de rondte, met name het zwarte strand waar de vloed de ijsbrokken terug aan land brengt is leuk. We wachten tot de groep arriveert en maken een boottochtje tussen de ijsbergen en schotsen. We zien er heel wat zeehonden maar volgens de gidsen zouden er nu weinig zijn omdat ze moeten jongen en dit toch wel ergg toeristische meer zou te onrustig wezen. Tegen de avond slaan we ons kamp op bij een wat verder afgelegen meer waar het een waar concert van vogels is. In het nationale park Skaftafell maken we de volgende middag een wandeling, “we” is ook hier weer zonder mijzelf want m’n arm wil nog steeds voor geen meter, stilletjes ergens neerleggen lijkt het beste, pijnstillers en smeerseltjes ten spijt. Tijdens het korte ritje erheen hoorde ik bij het inveren van de camper een zuchten en steunen, ’s middags ga ik maar eens op onderzoek uit, wat blijkt, de rechtervoorveer zit geheel getordeerd vanwege een uitgelopen bout van de veerschommel. De bout hangt nog op z’n eindje maar de moer is weg, m16 fijne draad, laten we die nou net effe niet bij ons hebben. Overigens meneer de verenspecialist die 2 weken geleden nieuwe bladen monteerde, nog bedankt dat u alles zo fijn heeft vastgezet............... Om de veer weer in positie te krijgen plaatsen we 2 potkriks tussen chassis en veer, ik zeg we maar kan met m’n lamme klauw alleen maar toekijken wat me nog meer ergert dan het defect zelf. Het lukt om de schommel en de bout weer in positie te krijgen, blijft het probleem van de moer die we niet hebben. De stabilisator voor blijkt dezelfde draad te hebben, we demonteren daar een moer om de veer weer te monteren en slijpen van de andere kant een moer doormidden om zo met 2 halve moeren toch de stabilisator aan twee kanten vast te kunnen zetten. Voor de critici; dit is iets waarom een groepsreis dus wel leuk is!!!!
Wij gaan de volgende dag richting Laki, een bijzonder gebied met veel kratermonden en een heel groot lavaveld, de rest komt met een hooglandbus, de weg is namelijk alleen voor 4x4’s. De uitbarsting van de Laki duurde 7 maanden en veroorzaakte de grootste massa lava ooit vrijgekomen tijden een enkele uitbarsting ter wereld. We komen elkaar de volgende ochtend tegen precies bij de grootste rivierdoorwading van deze route, een leuk moment. Er blaast een behoorlijk zand/stof storm in deze regio wat het zicht nogal beperkt. Onderweg nog een mooie kloof en waterval om deze voor ons tweedaagse tour te besluiten De afgelopen dagen hebben we veel zelfgeplukte paddenstoelen bessen en gegeten in allerlei verschillende gerechten, lekker maar nu doen we boodschappen want Jolanda en Virginia koken voor de hele meute, die komen namelijk pas vanavond rond acht uur uitgeput uit de bus rollen als alles volgens planning verloopt. De meute moe maar voldaan van een hele dag excursie met daarin 3 wandelingen. In de eet- en kookgelegenheid van de camping verorberen we de maaltijd, we kunnen er helaas niet al te lang blijven zitten, we nemen 2 van de 3 aanwezige tafels in beslag en dat is tegenover de tentkampeerders die veelal met huurauto onderweg zijn en naar Ijsland zijn gevlogen en dus niet beschikken over kookequipment, niet zo sociaal. Zij hebben dit soort faciliteiten echt nodig, voor ons is het pure luxe. Vrijwel alle campings in IJsland zijn voorzien van zo’n kook en eetgelegenheid. We dikken ons voorgenomen programma voor de komende dagen wat in om zo ruimte te creeeeren als extra via de Kjolur, de voormalige F35, nu 35, een extra rondje via het noorden te maken. Dit is dde enige mogelijkheid om met normale auto’s het binnenland te doorkruisen, de weg is nog maar 95 kilometer gravelpiste, de rest is inmiddells geasfalteerd en alle doorwadingen zijn verdwenen. Het volgende hoogtepunt in de reis is Landmannalaugar waar we vorige week ook al waren, deze keer kiezen we een andere binnelandroute om er te komen, zo komt het dat we elkaar wederom 2 dagen niet zien want norrmale auto’s kunnen er wel komen maar alleen via een route die is aangelegd via een waterkrachtcentrale en dan verder via een piste zonder doorwadingen. Onderweg bezoeken we de Skogafoss, maar mooier nog het Skogar museum. Het kleine Nupsstadur doen we aan, beroemd vanwege zijn kleine turfkerkje, de laatste bewoner van deze nederzetting blijkt vorig jaar te zijn overleden op een leeftijd van 101. Dan een bezoek aan een nieuw bezoekerscentrum dat is opgezet door priverpersonen en handelt over de vulkaanuitbarsting in 2010, mooi op gemaakt, vooral de film die laat zien hoe de boerenfamilie die ook het centrum heeft opgezet en beheert de uitbarsting heeft doorstaan met vee en al ondanks dat al hun gebouwen, land en installaties onder een dikke laag stof kwamen en gedeeltelijk wegspoelde. Dan opnieuw het binneland in, via de Selja waterval naar Keldur, een in prachtige staat verkerende turfboerderij met een ondergrondse vluchttunnel. Het blijkt de laatste dag van opening, het is de 15e augustus en het zomerseizoen begint hier en daar al weer af te lopen. We blijven er slapen om de volgende ochtend via een weinig gebruikte maar uitstekende piste naar het noorden te rijden, dan via de oude F225 naar Landmannalauger. Deze oude hoofdroute lijkt beter dan de nieuwe die de andere moeten nemen, ik kan ze echter niet meer waarschuwen het is al te laat, ze zijn al dik onderweg. Ik moet hem toch eerst afmaken om zeker te weten dat er niet nog een voor hen onneembaar stuk in zit. Jammer want de nieuwe hoofdpiste is zo stukgereden door de vele toeristen die tegenwoordig Landemannalaugar bezoeken dat deze oude eigenlijk beter is en voor gewone auto’s niet onmogelijk nu de enige doorwading niet meer is dan een plas. Ergens langs de piste stapt Virginia uit om via een wandelpad de camping te bereiken, loopje van een kleine 3 uur. Als de groep in de middag arriveert, ontbreekt er 1 auto, toch omgekeerd vanwege de kwaliteit van de piste aan het begin waar die het slechtst is, jammer, want het blijft toch een van de mooiste plekken van het hele land. Een andere auto heeft een defect gloeirelais, het blijft hangen en trekt daardoor de accu leeg, een klapje met de hamer brengt tijdelijk de oplossing maar waarschijnlijk wordt het toch loskoppelen, we zullen zien de komende dagen. Als we de volgende ochtend via de hoofdpiste op weg gaan naar Geysir en de Gullfoss rijden we de rest van de groep achterop. Nou heeft iedere auto zo z’n eigen ideale pistesnelheid dus ik haal ze in, bovenaan het steilste stuk stop ik om foto’s te maken, een gelukkie want 1 van de camper haalt het niet, door de steilte en het stukgereden zijn is er te weinig grip op de voorwielen. Ik sleep hem naar boven. Onderweg bezoeken we nog 2 mooie turfboerderijen, dan de immer fascinerende Gullfoss (foss betekent waterval) waarna we neerstrijken op de camping bij de Geysir. Niet dat die camping nou zo nodig moet maar het geeft de gelegenheid om de enige actieve geiser van Ijsland zonder drommen toeristen te bekijken, ’s avonds als iedereen weg is. De piste ervaringen naar Landmannalaugar doet de rest besluiten niet via de Kjolur door de woestijn te rijden, wij besluiten wel te gaan en de warme baden van Hvervallir en het Kerlinggebergte te bezoeken. Naar men beweert de mooiste en kleurrijkste bergen van Ijsland, omringd door prachtige kloven, men heeft gelijk. De piste blijkt het spreekwoordelijke eitje, zelfs de zijroute naar de top. Alles is voorzien van bruggen en we komen, ook op de top, diverse gewone campers tegen. Toch nog eens over hebben want om dit te nou te missen......... De door ons geplande binnenlandroute terug blijkt te zijn afgesloten, buiten gebruik gesteld. We zijn dus genoodzaakt door te rijden tot op de 1 in het noorden en dan via de westzijide terug. In Hvamstangi bezoeken we een fabriek van de bekende
Ijslandse wolprodukten, we beklimmen een vulkaan en rijden langs de Hraunfossar, watervalletjes die zo uit de lava een grote rivier instromen. Beide nachten brengen we door op plekken met prachtig uitzicht, zomaar ergens.Onderweg zien we een jonge poolvos, hij laat zich gewillig fotograferen. De ganzen zijn actief, ze verzamelen zich voor de trek, de eerste formaties zien we vertrekken, anderen zitten zich in grote groepen op de weilanden vol te stouwen. We rijden in de ochtend van zaterdag de 20e naar Reykjavik waar vandaag een soort cultuurdag/nacht is. Onderweg nog Thingvellir, Ijslands “heilige plaats”.

Wordt vervolgd in deel 3
Gebruikersavatar
dereiziger
Berichten: 1069
Lid geworden op: 24 jan 2010, 14:53
Locatie: visvliet

Re: We zijn in IJsland

Bericht door dereiziger »

krijg zo zin om ook heen te gaan ;)
Afbeelding
Gebruikersavatar
Jeroen_Hanomaf
Berichten: 1646
Lid geworden op: 07 dec 2004, 21:16
Locatie: Het mooie West Friesland
Contacteer:

Re: We zijn in IJsland

Bericht door Jeroen_Hanomaf »

+1

Ook Andrea wordt hier enthousiast van! Jammer dat aso's die de boel moeten verzieken ook de weg naar dit soort plekken gevonden hebben. :(

Groeten Jeroen
In aanbouw: Volkswagen LT46 2,8TDI (ex-servicebus fa. Gebr. Van Kessel)
~~ ervaring is kennis die je opdoet, nadat je het nodig had!~~
Gebruikersavatar
jervig
Berichten: 349
Lid geworden op: 13 jan 2008, 20:17
Locatie: Rudzica Polen

Re: We zijn in IJsland

Bericht door jervig »

Zaterdag 20 augustus

Reykjavik bruist deze dag, overal muziek, gratis eten op straat en musea gratis toegankelijk.Tot laat in de avond gaat het overal door totdat het wordt afgesloten met een teleurstellende lichtshow en een aardig vuurwerk.
De volgende dag een rit over het schiereiland ten zuiden van Reykjavik met een bezoek aan de Blue lagoon als afsluiter. Onderweg velden waar het bubbelt en stoomt dat het lieve lust is en een lunch in een cafe aan de haven. De cafeeigenaar die eigenlijk catering op schepen verzorgt, zit op zijn praatstoel en vertelt honderduit terwijl wij van een heerlijke soep genieten. De blue lagoon is toch wel heel erg veranderd, wat een commercieel circus is het geworden. ’s Avonds in Perlan gegeten met z’n allen, het restaurant dat zich bovenop 5 waterreservoirs bevindt en in 2 uur tijd rond draait zodat je uitzicht hebt op heel Reykjavik en omgeving. Voorheen was het in 1 uur maar daar werd het bedienend personeel hor en dol van.
Alcohol kopen in IJsland is een probleem, het wordt alleen verkocht in de zogenaaamde Vinbud winkels die meestal maar 1 uur per dag open zijn, we passeren ze tot nu toe dus allemaal. Alleen bier met maximaal 2.25procent alcohol mag in de supermarkt verkocht worden, niet mijn ding. In Reykjavik is een grote Vinbud in het gebouw van het landelijke hoofdkantoor. Deze blijkt vrijwel de gehele dag open heeft een van onze medereizigers uitgevonden. De volgende stop is bij de Hraunfossar daar zijn we al geweest en de door ons gereden piste is prima te doen voor iedereen. Jammer dat het weer het af laat weten, mist en motregen, dan voegt het niks toe om door het hoogland te rijden. Dan toch maar meer langs de kust en een lavagrot bezoeken. Leuk om gedaan te hebben, niet spectaculair mooi als het om het interieur gaat maar de informatie die de gids verstrekt is zeer de moeite. Zo blijkt deze grot zich soms jarenlang af te sluiten met ijs, waardoor er geen bezoek mogelijk is. We overnachten aan de Hraunfossar. Wij kiezen de volgende dag bij prachtig weer een binnendoorroute naar de Gabrik vulkaan die we ook al eerder bezochten, geeft niet we zitten heerlijk in de zon, we hoeven vandaag niet zo veel. Nog een klein stukje naar een boerderij waar we een rondleiding hebben besproken. De boer kan boeiend vertellen over zijn familie leven en de boerderij. Melk en vleesquota, de producten die hij zelf maakt en aan toeristen en de locale bevolking verkoopt als ijs, kazen als brie, feta, gruyere en komijnenkaas melk room en yogurt natuurlijk. We mogen op de boerderij overnachten, grappig want zelf woont het gezin 36 km verderop, de 220 koeien worden gewoon achtergelaten en lopen zelf de stal, wei en melkinstallatie door op een zelfgekozen moment. Er is 1 restrictie, ze worden door het electronisch controlesyssteem niet eerder dan na 6 uur weer toegelaten bij de melkmachine. Ons diner gebruiken we bij een boerenfamilie een paar kilometer verderop, we eten er in de keuken samen met de familie en kletsen honderduit over politiek, financiele crisis, zijn kudde van 500 schapen, het klimaat op IJsland etc etc.

Voor dat we naar de noordwestelijke fjorden gaan, trekken we in 2 dagen het schiereiland van west IJsland rond. Op de punt ligt de Snaelfell, een berg met gletsjer waarop je gedurende de hele dag uitzicht hebt. Eerst langs een bijzondere hete bron waarheen een weggetje loopt langs prachtig vuurrood gesteente, dan naar de Eldborg een vulkaan die op een ruim uur wandelen ligt en waar we langs de route veel bessen en paddestoelen plukken. Dan opnieuw naar een hete bron, deze keer willen we er ook in badderen maar na verloop van tijd krijg ik het aan de stok met een Amerikaan die meent dat hij meer recht heeft op deze openbare badderplaats dan de rest van de wereld. We taaien af, hebben helemaal geen zin in dit soort gezanik, zijn vrouw biedt nog excuses aan voor het gedrag van haar man maar voor ons hoeft het niet meer. Hotpots genoeg dus plant op deze maar de Amerikaanse vlag, stelletje wereldveroveraars. Onderweg nog zeehonden gekeken en een natuurlijk gevormde haven bezocht, in dezelfde plaats staat een groot beeld van een troll. Virginia stapt hier uit en loopt langs de rotsachtige kust naar onze eindbestemming van vandaag een paar km verderop.
Onze plek biedt vol zicht op de gletsjer en de piste die er heen loopt, ergens halverwege staat een bus, duidelijk naast de piste tussen de lava. Hoe die daar terecht gekomen is wordt ons ook de volgende dag als we er langs rijden niet duidelijk, echt naar beneden gestort lijkt ie niet. Wij rijden naar boven via de westzijde en dalen aan de zuidzijde, langs de bus weer af, het is een prachtige rit dwars door prachtig gekleurd gesteente, jammer dat het met gewone campers niet te doen is.Zo eindigen we weer in de plaats met het haventje waar we in de volle zon genieten van koffie met een taartje buiten op het terras, beetje onijslands is het wel. Tussen de middag bezoeken we een vismarkt dan terug oostwaarts via de noordzijde van deze landtong. We overnachten op de plek waar morgen de ferry vertrekt naar de Westfjorden, wij rijden als enige de 255 km om, de weg zou deels zeer slecht zijn was er aangekondigd, heb het niet kunnen ontdekken. Dan nog 100 kiometer naar de afgesproken plaats om te overnachten, een bekende vogelrots. als we daar laat in de middag aankomen, rijdt de rest ons alweer tegemoet?? Iets klopt hier niet maar wat?? Ze hadden besloten de eerste 40 kilometer vast terug te rijden, scheelt in de afstand van morgen, even smsje vergeten te sturen. Jammer want we zouden zeker onze dag anders ingedeeld hebben en een aantal musea hebben aangedaan.

Zaterdag 27 augustus

De wegen op de Westfjorden bestaan grotendeels uit goede pistes, vooral de delen die niet langs de kust lopen maar stukken via het hoogland afsnijden. Ergens halverwege springen we weer eens in een hotpot, het water is zo heet dat bij het uitkomen iedereen zo rood is als een kreeft. Lunchen doen we bij de prachtige warterval Dynjandi. Dan naar Isafjordur, wat beschouwd wordt als de hoofdstad van deze streek. Te bereiken door een Y-vormige tunnel die 1 baan breed is en uitwijkplaatsen heeft om tegemoetkomend verkeer te laten passeren. Het weer is wat minder, geen regen maar laaghangende bewolking, waardoor we een rit over een hoogvlakte overslaan en in plaats daarvan een replica van een vissersdorp bezoeken. Overigens hangen overal in deze streek vissen te drogen in speciaal daarvoor ontworpen schuren. Vlak bij de plek waar we overnachten blijkt een zeef sfeervol restaurant waar we dankbaar gebruik van maken.
In 2010 opende hier het eerste poolvos onderzoekscentrum en museum. We brengen een bezoek aan de kleine maar interessante tentoonstelling en krijgen als verrassing vers gebakken pannekoeken met blauwe bessen ( bij ons bekend als rijsbessen) ter ere van het blauwe bessen weekend dat in deze regio ieder jaar gevierd wordt. In Holmavik bezoeken we een museum dat handelt over hekserij in IJsland. Er waren hier vele heksen en in het dagelijks leven werd ook veel hekserij toegepast. Onderweg weer veel zeehonden overigens. Er steekt een zware storm op met de eerste echte regen van de reis, de winter begint zich aan te kondigen. We vinden een mooie plek achter in een fjord waar we urenlang uitzicht hebben op de voortrazende storm en prachtige regenbogen.
Paardrijden en grillbuffet zijn de activiteiten voor vandaag, georganiseerd bij Gauksmyri. Om er te komen moeten we nog 50 a 60 kilometer piste afleggen, eindelijk vieze auto’s dus als gevolg van de regen op de piste. Normaal moet je iedere paar dagen je auto wassen hier, dat kan dan ook overal gratis. Deze reis is het de eerste keer dat de auto’s uberhaupt onder zand en modder komen. Het paardrijden wordt vooraf gegaan door een demonstratie met uiteraard IJslandse paarden, andere rassen komen op het eiland niet voor en mogen ook niet geimporteerd worden. Het blijft bijzonder de verschillende gangen te zien waartoe deze paarden in staat zijn.

Mijn enthousiasme over het rijden van de 35 (Kjoller route) heeft toch een aantal doen besluiten dat morgen te gaan doen nu vanuit het noorden. Wij hadden eigenlijk andere plannen, wilde naar Aukureyri, de hoofdstad van het noorden om daar een aantal musea te bezoeken en te shoppen maar besluiten de groep te vergezellen. We rijden eerst tot aan Hveravellir waar een hotpot en camping zijn. Daar laten we Virginia en Jolanda achter en stappen 2 andere deelnemers bij mij in de auto. Doel is de mooist gekleurde bergen van IJsland, de Kerling groep te bereiken. Hoewel we uitgebreid naar het weerbericht hebben gekeken en ook nog lokaal hebben geinformeerd raken we in de mist, dat zat effe niet in de planning. De uitzichten hier zijn fenominaal maar in de mist hetzelfde als in Friesland. Als we de afslag naar de bergen bereiken blijkt van een camper de accu niet meer bij te laden. We willen toch zo snel mogelijk boven zijn want die mist breidt zich uit en nu lijken de bergen er nog aardig aan te ontkomen. Dus auto achtergelaten, mensen in een andere auto en karren maar weer. We hebben nog aardig uitzicht op de omringende gletsjers en de ruige kleurrijke kloof, als we boven komen bij de stoom spuitende gaten op het rood oranje gekleurde hoogste punt komt de mist opzetten. We kunnen er nog even van genieten. We maken de gestrande auto aan de gang op de terugweg en rijden naar de camping/hotpot terug. Willen daar overnachten maar we krijgen het eerst nog druk. De accu van de auto waarvan we dachten dat ie niet laadde blijkt te zijn gescheurd op de bodem en een groot deel van het zuur is verspreid door de moterruimte, terug naar de bewoonde wereld dus. Een andere camper heeft een lekke band, als dat is opgelost besluiten we samen met die auto te blijven. Start dat ding de volgende dag niet, accu plat, Wederom het gloeirelais dat opspeelt. Na een hoop probeerseltjes besluiten we om hem dan maar te starten via mijn installatie, dat wil zeggen de helft, want 24 volt op een 12 volt auto lijkt ons geen succes. Als we na een half uur mieren het ding aan de gang hebben rijden we naar de bewoonde wereld. Daar blijkt dat er nog een band lek is. Later blijkt hij ook niet te kunnen tanken omdat de klep waarachter de tankdop zit nooit meer open wil. Om het compleet te maken is er ook nog een zekering gepiept waardoor de huishoudaccu niet meer laadt.
Wij gaan alleen het schiereiland ten noorden van Aukureyri op om daar verrast te worden door een schitterende natuur, gitzwarte steile bergen. We bezoeken een emigratie museum en het haring museum. Goed te merken dat het 31 augustus is, voor beide de laatste openingsdag, vanaf morgen is het winter!! Met wat zoeken komen we terecht in een leerlooierij waar ook vissenhuid tot leer verwerkt wordt en waarvan ook ter plekke produkten vervaardigd worden. Onderweg zien we dolfijnen langs de kust trekken.

Donderdag 1 september

Het weer wordt steeds wisselender en we willen nog zoveel. Vandaag lijkt een redelijke dag te worden dus gisteravond een walvisexcursie besproken, om 9.45 vanuit Husavik. Oeps, dat wordt vroeg op, 5.00 uur want dat is ruim 200 km voor ons, waarvan een flink deel piste. Net als tijdens eerdere walvisexcursies die we deden hadden we een zee als een spiegeltje, perfect. We cirkelen een tijd om een bultrug heen, zo’n beest is tien keer zo groot als een olifant!! 17 meter lang en tot 45 ton zwaar. Dan naar myvatn waar we de volgende twee dagen wandelen, het is geen weer om naar de Askja te gaan, hopenlijk komt het er nog wel van. We wandelen via een spleetvulkaan die gevuld is met warm water naar een grote krater met een doorsnee van 800 meter. Vervolgens naar uiterst fraai en vreemd gevormde lavaformaties. De tweede dag wandelen we rond de Krafla en Viti krater en een groot lavaveld waar lava van 3 verschillende uitbarstingen voor een prachtig afwisselend landschap zorgt. ’s Middags zwemmen in de Blue Lagoon van het noorden, juist ja waar ik 4 weken geleden mijn armblessure opliep, ik pas dus maar even, want het gaat nu net een beetje beter en dat wil ik graag zo houden. De volgende dag naar de Askja, niet met eigen auto’s maar met een 4x4 bus, een hele nieuwe met een Hummer H1 als onderstel, tot nu toe slechts 1 van gebouwd. Hij was me tijdens de reis al eerder opgevallen en had al ergens een praatje met de chauffeur gemaakt, nu blijken we hem zelf te hebben gehuurd, leuk toeval. Ik geef mezelf een dagje vrijaf, kan ik dit verslag schrijven en plaatsen. Met een busrit van 12 uur doe je mij geen plezier, mijn reis-ontspanning zit grotendeels in het zelf rijden en niet in het me ergeren aan de rijvaardigheden van anderen, een handicap ik weet het. Ik kijk hier nu vanuit mijn camperraam naar het bijeendrijven van de schapen. Dat gebeurt meet oog op de invallende winter overal in IJsland en kost 3x een week. Aan het eind van iedere week (vandaag dus) worden ze in een grote kraal bijeengebracht en op eigenaar gesorteerd. In mei worden ze dan weer losgelaten en lopen ze geheel vrij door de bergen. Het verzamelen kost daarom zoveel tijd omdat ze tientallen kilometers uit de buurt kunnen zitten, de tochten die nodig zijn om ze te vinden en het opdrijven gebeurt te paard.

Wordt vervolgd in slotdeel.

Leuk hoor jullie complimentjes, kan ik wel van genieten.

Afbeelding

Afbeelding

Groetjes,

Jeroen
Gebruikersavatar
Leo
Site Admin
Berichten: 4153
Lid geworden op: 08 okt 2005, 07:58
Locatie: Oost Drenthe

Re: We zijn in IJsland

Bericht door Leo »

Mooi vuil is niet lelijk.:P

Leuk reisverslag Jeroen. Je mag blijven. :lol:
Techniek is altijd logisch, daarom snappen de meeste mensen er geen moer van.
Gebruikersavatar
jervig
Berichten: 349
Lid geworden op: 13 jan 2008, 20:17
Locatie: Rudzica Polen

Re: We zijn in IJsland

Bericht door jervig »

Zondag 4 september

De excursie naar de Askja was een succes, jammer dat alleen Jolanda en Virginia in de krater hebben gezwommen. Ik heb mijn eerder vergeten wandelstok teruggevonden en bezoek 7 restaurants om een diner te bespreken voor vanavond als de meute terugkomt. Dat valt niet mee want de meeste restaurants sluiten om 21.00 en ze komen volgens schema om 20.00 terug. Beetje flexibiliteit ontbreekt bij de dames en heren, zeker geld genoeg.............? 2 restaurants zijn tot 22.00 open, dat lijkt wat te worden, helaas kunnen we dan weer niet blijven staan, ook niet alles. Dan ten lange leste maar naar een camping met een pizzabar, hoe plat wil je het hebben? Het wordt een groot succes want de pizzas worden vers gemaakt en zijn meer dan prima. Zo zie je maar weer, niet alles is wat het lijkt. We maken plannen voor de komende laatste 3 dagen. We besluiten tot een route naar en om het noordelijkste deel van IJsland in het noord Oosten. Maandag gaan we eerst naar de Dettifoss en de Sellfoss, tot daar is de weg splinternieuw. Dan via een korte Piste naar Hafrangilfoss met een prachtig uitzicht over de kloof die zich tussen de meest fantastische lava en basaltformaties heeft gevormd. We lopen naar alledrie, tijd genoeg vandaag, de afstanden zijn klein. Dan een wat lastiger piste, omdat ie tussen veenwallen ligt kan je niet uitwijken bij tegenliggers. Ver vooruitkijken dus en wachten bij een van de spaarzame uitwijkplaatsen. We komen zo rond de middag al bij de Hjodaklettar en het Vesturdalur. Eerst lunchen en dan opnieuw wandelen naar de bekende basaltformaties hier, onderweg opnieuw veel bessen en paddestoelen. Jolanda maakt een bessentaart voor de hele groep voor vanavond bij de koffie.
Dinsdag is iedereen vroeg op om de laatste tour om de noord te beginnen. Van 1 camper blijkt de dynamo echter stuk, ik hoor het pas als we al zijn vertrokken. Deze auto moet honderden kilometers westwaarts voor reparatie, echt de verkeerde kant op, morgen gaan we op de boot. De dynamo wordt ingevlogen en gemonteerd, in de loop van de avond is het klaar. Nu helemaal naar de oostkust rijden om op tijd voor de boot te zijn, kan me een leukere afsluiting voorstellen. Wij maken de tour geheel over de uiterst noordelijke route wat je tot op 3 kilometer vanaf de poolcirkel brengt. IJsland ligt daar in zijn geheel onder. De anderen volgen, mede vanwege het oponthoud de nieuwe 85 waaraan bijna 40 jaar is ontwikkeld en gebouwd. De dynamo auto kan wel op eigen kracht de reparatie plek bereiken, is daar wel helemaal leeg (accu). We hadden het idee om het IJslandse aardbevingscentrum te bezoeken, het blijkt in een nieuwe school te zijn gevestigd die nu (na 1 september als de school weer als school gebruikt wordt) gesloten. Jammer maar het zij zo, we rijden langs de kust door een vlak landschap waar veel boeren levensgrote poppen op hun land hebben staan. Wat precies de achtergrond er van is komen we niet achter want het museum dat erover handelt is ook dicht, het is echt winterseizoen!! We overnachten op een camping van waar morgen twee, beide niet al te makkelijke pistes ons op de 1 (ringweg) richting boot moet terugbrengen, welke we nemen besluiten we morgen. We bezoeken in de middag eerst nog een boerderij die volledig ingericht en operationeel is overgedragen aan de staat 50 jaar geleden. Werkelijk alles is aanwezig tot aangebroken keukenvoorraad aan toe. De toenmalige eigenaar woont nu in een moderne boerderij ernaast,

De laatste dag, het stormt en regent, het is 6 graden. We moeten een pas over die als gevaarlijk smal en glad bekend staat en bovendien 700 meter hoger. Ik verwacht sneeuw en dat komt uit. De weg daarentegen valt mee, net voorzien van nieuw grind dus glad is ie niet. Ik informeer de rest die op basis van mijn info ook aan de laatste etappe begint. Aan de kant waar we omhoogrijden is het mistig en boven inderdaad sneeuw, blijft nog net niet liggen. De storm is zo sterk dat ie gewoon het water uit de plassen blaast. De afdaling is vrijwel helder en prachtig, maar oh oh die wind. Als dat maar goed gaat met “normale campers”. Uiteindelijk komen we allemaal heel in Egilstadir waar we inkopen doen en de tijd doorbrengen, de boot gaat vanavond om 20.00 en inchecken om 18.00, Dan het bericht dat we er eerder dienen te zijn, uiterlijk 16.45. Op de laatste 30 km van Egilstadir naar de boot stuit ik op de pas waar we overheen moeten op een Hummer die gesleept dient te worden, het blijken Russen dus via Virginia kunnen we vlot met ze communiceren. Ik sleep het ding de pas over, hij blijkt vergeten te zijn zijn GPS_tracker abonnement te betalen en daarom is het ding niet meer te starten. Boven op de pas een wittte wereld bij een vliegende storm en 2 graden, exact hetzelfde als in 2005!! Dat eerder moeten inchecken is een farce, het leidt tot langer wachten en dat is het. Van eerder vertrek is al helemaal geen sprake. De zee is ruw en de stabilisatoren krijgen het druk. Veel mensen verdwijnen al snel uit de openbare ruimtes, ik heb er deze keer niet zo’n last van. Donderdag legt de boot om een uur of drie aan op de Faror waar we een uurtje of 5 van de boor af kunnen om de Torshavn, de kleinste hoofdstad ter wereld zegt men, te bezoeken. Zonder wat te kopen wandelen we wat rond en belanden in een trendy, goed restaurant met een zeer gevarieerde kaart. Tegen de avond op de boot nemen we met z’n allen de reis nog eens door, wat kan beter en wat ging er goed, wat kan een mogelijke volgende keer worden toegevoegd en wat vervallen. De volgende dag het afscheidsdiner aan boord en dan is het echt afgelopen. Of... De volgende ochtend ontbijten we nog gezamenlijk. Plots valt me de oplosing te binnen voor een van de campers die een kachelprobleem heeft, achteraf al de hele reis. Op de een na laatste dag heb ik een startpoging van die kachel gehoord. Zonder de auto te kunnen zien ben ik er ineens heel zeker van, verkeerde drukregelaar!! Als we van de boot afrijden drinken we nog even koffie, kan het niet laten om die gaskast open te trekken, Ja hoor bingo!! Als we de Deense autobaan oprijden zie je de eerste tijd nog steeds veel auto’s die je herkent van de reis. Na een paar uur is dat volledig verwaterd, weg IJsland gevoel.

IJsland is een land dat, als je de eerste keer gaat en er 3 a 4 weken wilt verblijven, met iedere camper goed te doen is en dan voldoende te bieden heeft. Wil je een volgende keer meer zien dat blijft een 4x4 huren of meenemen toch de enige optie hoewel steeds meer delen ontsloten worden voor normale auto’s wil dat nog niet direkt zeggen dat het voor gewone campers dan ideaal is. Overnachten is nergens een probleem er komen steeds meer sanistations en water is nooit een probleem. Net zo min als brandstof dat overal met een normale pinpas dient te worden afgerekend, soms met creditcard maar zelden meer met cash. De brandstofprijs in IJsland is voor diesel hetzelfde als bij ons, benzine is aanmerkeliijk goedkoper. Bewegwijzering is overcompleet en zeer consequent, dat maakt het vinden van de weg zeer eenvoudig. Het prijsniveau is in vergelijking tot een aantal jaren geleden flink gedaald en uit eten is nu bijna overal mogelijk en betaalbaar. Wat flink duurder blijft is een bezoek aan de supermarkt en alcohol. Campings zijn er vele, laat je niet verlokken een campingcard voor IJsland aan te schaffen, nergens voor nodig en duur. Campings zijn spotgoedkoop behalve in Reykjavik. Vrij staan kan op veel plaatsen, toch hier de opmerking dat daar zeer omzichtig mee omgesprongen dient te worden, gewoon nooit in een graslandje oid gaan staan, alleen indien duidelijk verhard en toegankelijk gemaakt. Vuilcontainers zijn overigens door het hele land te vinden, Ijslanders brengen hun vuil er zelf ook heen, IJsland dat op de wereldranglijst van schoonste landen al jaren op nummer 1 staat en waar je helaas moet vast stellen dat sommige toeristen daar een einde aan lijken te willen maken.
Gebruikersavatar
jervig
Berichten: 349
Lid geworden op: 13 jan 2008, 20:17
Locatie: Rudzica Polen

Re: We zijn in IJsland

Bericht door jervig »

Een kleine fotoserie:

http://www.camperreis.nl/index.php?opti ... Itemid=274

Plezier er maar weer mee,

Jeroen
Gebruikersavatar
Berthil
Berichten: 874
Lid geworden op: 06 dec 2004, 13:32

Re: We zijn in IJsland

Bericht door Berthil »

Jeroen,

prachtige foto's :up: :up:
Groeten Berthil.
MB Sprinter 2015

De enige manier om je dromen uit te laten komen, is wakker worden.
Gebruikersavatar
Jeroen_Hanomaf
Berichten: 1646
Lid geworden op: 07 dec 2004, 21:16
Locatie: Het mooie West Friesland
Contacteer:

Re: We zijn in IJsland

Bericht door Jeroen_Hanomaf »

Fantastisch, die foto's -haast surrealistisch, het landschap daar!
In aanbouw: Volkswagen LT46 2,8TDI (ex-servicebus fa. Gebr. Van Kessel)
~~ ervaring is kennis die je opdoet, nadat je het nodig had!~~
Gebruikersavatar
winand
Berichten: 1300
Lid geworden op: 02 sep 2006, 17:27
Locatie: Eindhoven

Re: We zijn in IJsland

Bericht door winand »

Mooi mooi !! :up:
:: Mercedes L508DG 1981 :: MB busjes T-shirts & truien webshop
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten