Campertechniek.eu

net terug uit spanje , onderweg het tussenlager stukgedraait en gerepareerd door er drie winkelwagen wieltjes omheen te plaatsen met een van bandstaal gelast frame , ik dacht voor een kilometer of tweehonderd, maar het is ruim 1500 km meegegaan. "african fix" noem je zoiets . en bij thuiskomst een van de remboosters van de achteras afgebroken , door roest , maar laten bungelen vanaf brussel . met drie wielen rem je ook ! , kortom als een auto bijna perfect is kan je toch nog "troubles" krijgen .

Een kapot tussenlager heb ik ook al eens gehad (wat niet!), toen gefixt met een spanband en een strip aluminium wat ik elke 50kilometer controleerde en rijkelijk smeerde met met vet van de veerstroppen.
Dat heeft vanaf Heidelberg tot huis gehouden, al moest ik regelmatig de strip verplaatsen. Verbazend hoezeer zo'n as zichzelf stabiliseert en ook weer destabiliseert als je over brugrichels op de Autobahn rijdt -en het kabaal wat er dan onder de Hanomag vandaan kwam!

Gelukkig weer goed thuisgekomen, en het geeft zo te lezen weer een nieuwe definitie aan de Avontuurlijke Vakantie! :)

@Vinz: die dingen staan wel om hun roesten bekend, bij mijn broer's werk in de buurt staat een 609 die zo rot is dat je er bijna niet meer op durft te lopen.

En over roest gesproken, ik had voor de BMW remklauwen verkeerde zuigers gekregen, keurig opgelost overigens, en vandaag de boel in elkaar gezet. Als één van de laatste activiteiten nog het rempotje vullen, ontluchten, en de remklauw met z'n excenter uitlijnen met de schijf. Bij deze BMWs zit de remcilinder onder de tank, en helaas was hele bovenste framebuis waar het ding op zit voorzien van rijkelijk remvloeistof. De remcilinder is dus ook stuk, deze uit elkaar gehaald. De rubbers waren zo bros dat ze uit elkaar vielen bij het loshalen.
Gelukkig is de wand nog prima en zijn er revisiesetjes voor. Da's maar goed ook, want de prijs die Herr BMW verlangt voor een nieuwe complete is niet mals!
En na de Hanomag ben ik wel wat gewend met remmen!

@jeroen bedoel je ook het chassis of juist de koets? deze koets was aluminium met neusje van ijzer en die was op onderkant van de deuren en paar plekjes eigenlijk goed.

Er zit geen bak meer op, dus je kunt het chassis goed bekijken. Op diverse plekken compleet doorgerot en bij de veerstroppen ingescheurd. Na afkeur is de bak verwijderd en doet nu dienst op een ander chassis.
De cabine is helemaal het aanzien niet meer waard, maar dat is zelfs bij Vario's van een jaar of 10 oud geen uitzondering. Het bouwjaar van de 609 waar ik over schreef weet ik niet, maar hij is in elk geval van het eerste model, met dat bruine interieur.

Groeten Jeroen

Jeroen_Hanomaf schreef:Dat vond ik ook al zo gek, dat er maar 2 leveranciers zijn van die dingen... terwijl ze toch echt voor meer gebruikt worden dan alleen bootjes; nu je er op let zie je ze ook in werkplaatswagens, brandweerauto's, en ook in een ambulance zag er laatst één zitten. Meer fabrikanten zou misschien nog wat invloed hebben op de prijs

Ik kwam er nog een tegen, bij Steca. Geen idee of die exact hetzelfde doet als de MultiPlus, maar het lijkt er wel op.

Vandaag de 1017 opgestart, accu's vervangen. Gaat morgen naar de garage voor het vervangen van pakkingen, olie etc... wat eventueel nodig is.
In mei staat gepland dat ie naar binnen gaat (in de loods) en dan gaan we starten met de opbouw, vandaar dat ik eerst hebt technisch deel van het voertuig zelf klaar wil hebben en in orginele staat (veel toestanden zijn aangebracht voor de brandweerfunctie, deze wil ik verwijderen).

Vandaag met Sylvia, Motek en twee Britse logées naar het Museumdorf Cloppenburg geweest. Ideaal weer voor een openluchtmuseum. Behalve een heleboel boerderijen e.d. wordt er ook veel aandacht aan landbouwmechanisatie besteed.

Hieronder een plaatje voor Leo (een kleinere dan die van vorig jaar) en eentje voor Jeroen (wielen, er was er ook een met rupsen)...

Leuk, de R12 was toendertijd het kleinste model. Als ik het goed herinner is dit een tweetakt-diesel, niet het meest gewaardeerde Hanomag-type.
Grappig ook die kooiwielen. Zie je tegenwoordig ook niet meer! :)

Vandaag overigens ook onze eigen Hanomag, zonder kooiwielen, opgehaald. Starten en lopen, remmen nog hard, van het weekend maar even meer mee rijden en dan voor de APK. Kijken wat daar weer uit komt

Groeten Jeroen

ik begrijp dat wat je niet ziet , dat het dan suggereerd dat het er niet is . maar kooiwielen zijn heel gewoon als je niet door je bodem wilt zakken tijdens het zaaien , de grond is dan geploegd en gefreest en je wilt geen ingereden sporen die de waterhuishouding van je akker gaan verstieren. er zijn nog volop gebruikers !

Gelukkig hebben hier in de buurt Andries Smit nog, die heeft zelf geen trekker, maar gebruikt paarden :mrgreen:
http://www.noordhollandsdagblad.nl/stad ... 515063.ece
Nooit kooiwielen of dubbellucht nodig :mrgreen:

Hier zie je ze nooit meer, behalve op een oldtimer-trekker, op elkaar gelast met platen erin als plantenbak of decoratie bij de erfopgang :)
Ze rijden hier tijdens het zaaien met van die enorme brede Trelleborgs, of dubbellucht -de enige keer dat ik nog kooiwielen "in actie" zag was tijdens een extreem nat jaar waarbij ze op de hakselaars zaten. Dan hebben ze het voordeel dat je door de blubber heen zakt op de vaste grond, dubbellucht of hele brede banden gaan dan drijven en glijden.

Groeten Jeroen

ja , bedenk me net dat elke bodemgesteldheid zijn eigen aanpak heeft en zijn eigen budget , dus wat je hier ziet zie je elders niet (dat rijmt !)

En dat is ook de reden waarom het leuk is eens ergens anders naar toe te rijden :-)

Vandaag hoorden we dat onze Bram waarschijnlijk vergiftigd werd. Bram begon zijn leven als een fokreu in een stal in België en is dat een aantal jaren gebleven. Hij werd in beslag genomen, kwam in het asiel en toen bij ons. Wij hebben een zwak voor honden die verder niemand wil. Hij was geen huisleven gewend, kende geen gras laat staan dat hij wist wat een bos was, was bang van het geluid van de trein. Wist niet wat meerijden in een auto was en ontweek mensen. Ik heb wat met hem afgezien omdat hij bang was van mannen. Maar hij was nooit agressief en kon geweldig met andere honden omgaan. Gaandeweg werd het een min of meer normale hond. Op een dag is iemand mogelijk zijn kippen kwijtgeraakt aan een vos en besloot om de dader te grazen te nemen. Helaas had onze Bram zich tot een vossenjager ontwikkeld en kwam op het verkeerde moment bij het vossenhol. Gelukkig was hij van het schrokkerige type en gunde een andere hond niet een deel van de buit waardoor onze Marijke en Lieve gespaard bleven. Inmiddels staat Bram in de kast tussen onze andere gecremeerde honden in hun blikken en onze Els in een Spaanse appelmoespot. Als ik naar die blikken kijk en naar onze Els merk ik dat ik een sentimentele oude man word die nog precies weet welke streken zijn honden hadden.

Dat is een verschrikkelijk bericht Martin, sterkte er mee samen.

Groet,

Gerard

Strerke

Niet al te lang geleden (3 a 4 weken) ook zoiets mee gemaakt .
Twee hondjes in 5 dagen , weet dus hoe het voelt .

Sterkte

Dank je mannen.

Martin, wat triest! Sterkte!

Hoi,

Er lopen nu eenmaal types rond doe een ander het licht in de ogen niet gunnen, ik heb er geen goed woord voor...
Sterkte!

Groet Anton

het is vervelend om de dierenliefde van de een tegen de dierenliefde van de ander weg te zien vallen. vossen zijn beschermd honden zijn beschermd en kippen moet je niet in een open ren laten lopen als er vossen en honden in de buurt zijn , al was ik bijzonder beschaamd toen Nina met een kip terug kwam tijdens een wandeling . je bent aan alle kanten op je hoede , en toch heb je af en toe een ongelukje . dit maakt de vergiftiger een bijzonder vervelend persoon , die straft onschuldigen en brengt anderen in gevaar .......

Wonen in het buitengebied brengt risico's met zich mee voor de dieren. In de winter zie ik wel eens een buizerd een aanval op een van onze kippen inzetten en een enkele keer lukt het hem. Het hoort erbij. Vossen zijn vervelender want die moorden meteen een hele ren uit. Maar ik zie er dan nog geen reden in om gif te gaan strooien. Nu heeft wonen in het buitengebied ook wel voordelen. De hele omgeving, inclusief de dader, weet dat er een hond vergiftigd werd. Iedereen heeft honden dus zoiets wordt hier niet op prijs gesteld. Het is te laat voor onze Bram maar iemand begrijpt nu de gevolgen van zijn handelen. Dat hoop ik tenminste.

Groeten van,
Martin

Dat is precies de reden dat onze Suse (kruizing Bauceron/Border collie) bij ons woont. Vroeger woonde ze bij vrienden in de Dordogne, daar ging ze af en toe de hort op om een kip of wat wild te halen.

Haar vorige 'baasjes' achtten het risico te groot dat er een keer een boze buurman op haar zou schieten (het blijft het Franse platteland). Het heeft ons wat moeite gekost om ze aan het drukke Nederland te laten wennen ;-)

Vandaag zonder enige opmerking goedgekeurd door een bedrijfsarts (in Nederland) voor vijf jaar camperen met Skoolie. Morgen met Skoolie naar de TÜV.
Misschien gaat het allemaal nog goed komen.

Proficiat Ernst, een zorg minder?

Groeten van,
Martin

Uh.... medisch gezien wel. Administratief moet het nog gebeuren