Sinds gisteren terug van vakantie:
Gisteren avond hebben we bob moeten laten inslapen.
Het is 6 jaar lang ons maatje geweest, we missen haar nu zo ontzettend..
Bob had de ziekte van Cushing (vorm van kanker), toch heeft ze nog 2 keer na die diagnose met ons kunnen genieten van de vakantie.
3 dagen geleden aan de middellandse zee deed ze nog wat ze het liefste deed, zwemmen, achter haar staart aan rennen, met haar balletje in het gras rollen.
Tijdens de terug reis met de camper zakte ze steeds verder weg.
Het leek wel alsof ze klaar met haar leven was, alsof ze nog 1 vakantie met ons mee wilde.
Ze was ineens zo moe, ze heeft heel de terug reis geslapen als in een coma.

Ze viel zelfs van de bank toen ik een rotonde rond reed, dat is in de 6 jaar nog nooit gebeurd.
We hadden het geluk dat de dierenarts aan huis komt in dit geval, bob is dus samen met ons op haar favoriete plekje op haar matje in slaap gevallen voor haar laatste droom, haar laatste reis..
Ongeloofelijk.. wat missen we ons hondje..

Ze is 13,5 jaar oud geworden, ik hoop dat ze niet te veel pijn heeft gehad en dat ze een fijn leven heeft gehad bij ons.
Wij hebben in iedergeval genoten van haar en haar soms sullige manier van doen (labrador of golden retriever eigenaars weten wel wat ik bedoel).
Ze heeft al onze campertjes mee gemaakt, en op 1 vakantie na heeft ze al onze vakanties die we hebben gevierd sinds corina en ik samen zijn mee gemaakt.

Het gaat je goed bob..!!