Re: Op weg naar Turkije
Geplaatst: 07 mar 2009, 00:26
Gegroet,
In 2006 bezochten wij die streek met onze zwerfwagen. Hierbij enige reakties op voorgaande zaken, gebaseerd op ervaringen van toen:
• De streek ten Zuidoosten van het Van-meer (richting Hakkari) is té gevaarlijk om er te reizen. Daar heerst geen openbaar gezag meer, en allerlei groeperingen plegen ontvoeringen voor losgeld.
• De Ararat en zijn omgeving zijn echt overweldigend – zeker als je, zoals wij toen, het geluk hebt om ze (want er zijn er 2 naast mekaar: een Kleine en een Grote Ararat!) te kunnen aanschouwen zonder dat ze in nevelen gehuld zijn – en dat gebeurt echt niet zo vaak. De Grote Ararat (Büyük Ağrı Dağı) is dan ook hoogste berg ter wereld. Niet de hoogste top, dat weet ik wel , maar de hoogste berg die je in één keer kan zien vanaf zijn basis tot zijn top (Himalay- exemplaren bvb. beginnen een pak hoger aan hun basis).
• De ganse streek, vanaf het Van-meer tot aan het Cildir-meer (Çıldır Gölü in ‘t Turks, Հիւսիսեան in ’t Armeens en ჩრდილი in ’t Georgisch), is onbeschrijfelijk mooi!!!
• Sommige bewoners zijn inderdaad nogal argwanend tegenover vreemdelingen. Er is ook nog de etnische situatie met Turken, Koerden, Armeniërs, Arabieren, Russen, Georgiërs, …: dat maakt het allemaal niet makkelijker natuurlijk. In sommige gebieden zijn er veelvuldige bewapende kontroleposten. De politieposten worden er ’s nachts bewaakt door pantservoertuigen van het leger.
• De permit voor Ani werd in 2005 afgeschaft, en was ook in 2006 niet meer nodig. Maar theoretisch kan dit terug ingevoerd worden. Vroeger liep het in Ani blijkbar vol met militairen in uniform. Toen wij er waren liepen ze daar ook nog, maar dan in burgerkledij.
• De camping in Doğubayazıt ligt vlak onder het wondermooie paleis van İshak Paşa Sarayı. Naar de normen van die streek is het een goede plek waar we toen alles samen 2 € per nacht betaalden, stroom inbegrepen (als er geen panne was).
• Aan het Van-meer is er een camping in Gevaş, mooi gelegen en met een veeltalige baas.
• In Yusufeli is camping Greenpeace zeker goed te doen als je vehikel niet té groot is om daar te geraken.
• Sinop en de rest van de Zwarte Zee is zeker de moeite, maar toch niet vergelijkbaar met het oosten of het centrum van het land. Als ik jou was zou ik eerder wat meer tijd besteden in het zuiden, op plaatsen als Mardin, Şanlıurfa (bui-ten-ge-woon!), e.d.
Ik kan hier nog dagen over schrijven! Maar eigenlijk deed ik dat ook al eerder. Ik maakte nl. een reisverslag van deze reis: 70 blzn. tekst. Ben je geïnteresseerd om dat te krijgen, laat me dan (al dan niet via pb) een mailadres naar hetwelk ik het kan toezenden, en zeg erbij of je het als PDF wenst (1947 kB) of als DOCX (807 kB).
In 2006 bezochten wij die streek met onze zwerfwagen. Hierbij enige reakties op voorgaande zaken, gebaseerd op ervaringen van toen:
• De streek ten Zuidoosten van het Van-meer (richting Hakkari) is té gevaarlijk om er te reizen. Daar heerst geen openbaar gezag meer, en allerlei groeperingen plegen ontvoeringen voor losgeld.
• De Ararat en zijn omgeving zijn echt overweldigend – zeker als je, zoals wij toen, het geluk hebt om ze (want er zijn er 2 naast mekaar: een Kleine en een Grote Ararat!) te kunnen aanschouwen zonder dat ze in nevelen gehuld zijn – en dat gebeurt echt niet zo vaak. De Grote Ararat (Büyük Ağrı Dağı) is dan ook hoogste berg ter wereld. Niet de hoogste top, dat weet ik wel , maar de hoogste berg die je in één keer kan zien vanaf zijn basis tot zijn top (Himalay- exemplaren bvb. beginnen een pak hoger aan hun basis).
• De ganse streek, vanaf het Van-meer tot aan het Cildir-meer (Çıldır Gölü in ‘t Turks, Հիւսիսեան in ’t Armeens en ჩრდილი in ’t Georgisch), is onbeschrijfelijk mooi!!!
• Sommige bewoners zijn inderdaad nogal argwanend tegenover vreemdelingen. Er is ook nog de etnische situatie met Turken, Koerden, Armeniërs, Arabieren, Russen, Georgiërs, …: dat maakt het allemaal niet makkelijker natuurlijk. In sommige gebieden zijn er veelvuldige bewapende kontroleposten. De politieposten worden er ’s nachts bewaakt door pantservoertuigen van het leger.
• De permit voor Ani werd in 2005 afgeschaft, en was ook in 2006 niet meer nodig. Maar theoretisch kan dit terug ingevoerd worden. Vroeger liep het in Ani blijkbar vol met militairen in uniform. Toen wij er waren liepen ze daar ook nog, maar dan in burgerkledij.
• De camping in Doğubayazıt ligt vlak onder het wondermooie paleis van İshak Paşa Sarayı. Naar de normen van die streek is het een goede plek waar we toen alles samen 2 € per nacht betaalden, stroom inbegrepen (als er geen panne was).
• Aan het Van-meer is er een camping in Gevaş, mooi gelegen en met een veeltalige baas.
• In Yusufeli is camping Greenpeace zeker goed te doen als je vehikel niet té groot is om daar te geraken.
• Sinop en de rest van de Zwarte Zee is zeker de moeite, maar toch niet vergelijkbaar met het oosten of het centrum van het land. Als ik jou was zou ik eerder wat meer tijd besteden in het zuiden, op plaatsen als Mardin, Şanlıurfa (bui-ten-ge-woon!), e.d.
Ik kan hier nog dagen over schrijven! Maar eigenlijk deed ik dat ook al eerder. Ik maakte nl. een reisverslag van deze reis: 70 blzn. tekst. Ben je geïnteresseerd om dat te krijgen, laat me dan (al dan niet via pb) een mailadres naar hetwelk ik het kan toezenden, en zeg erbij of je het als PDF wenst (1947 kB) of als DOCX (807 kB).