Scorpion, het is allemaal niet persoonlijk bedoeld hoor.:)
Ik word alleen geflipt van de huidige KnopjesDrukkenDanHoefIkZelfNietMeerNaTeDenken-mentaliteit.
Evenzo van IkHebInternetEnTelefoonDusKunnenMijnHersenenMetPensioenWantEenAnderDenktWelVoorMij, wat (geheimpje) een hele gewichtige reden is dat ik hier gestopt ben. Maar dit terzijde.
Misschien ben ik wel een beetje té puristisch, maar beroepsmatig ben ik zo veel shit tegengekomen vanwege (overbodige) elektronica, dat mijn handen al knipbewegingen gaan maken als ik weer zo'n lading luxe printplaten tegen kom.
Zo heb ik ooit eens de peperdure regeling van een scheepskoelinstallatie volledig gestript van zijn elektronische componenten.
Oh jazeker, het was het beste van het nieuwste meneer, het spul kon van álles met die computer meneer. Het kon langzaam, het kon snel, het kon economisch, het kon softstart, het kon geruis-arm, het had zelfs een groene stand om fucking Greenpeace blij te maken maar waarvan niemand eigenlijk precies wist wat het nou precies deed..
Het enige wat het na de garantietijd absoluut niet deed was twee weken zonder storing draaien. :?
Hobbelde ik weer midden in de nacht in een auto richting Denemarken of Duitsland om die zooi op een onmogelijk ingewikkelde manier te resetten...
Ook bleken de overvloedig aanwezige sensoren in het visruim een magische aantrekkingskracht op omvallende viskisten te hebben en tot overmaat van ramp waren ze ook niet altijd waterdicht, zodat ik onder een regenbui van ontdooiende leidingen vaak tevergeefse pogingen deed mijn multimeter droog te houden.
Dat werd ik zo zat dat ik op een gegeven moment de schema's mee naar huis heb genomen.
De bende uitgezocht, nieuw bomvrij schema gemaakt, 3 relais + 2 mechanische thermostaten met voeler gekocht, en toen wachten op de volgende storing.
Die viel keurig aan het eind van een reis zodat ik tijdens een weekend zonder pottekijkers mijn gang kon gaan.
De hele elektronische shit weggesloopt en vervangen door mijn schema + 3 relais + 2 thermostaten.
Druk op de knop, en draaien ging ie. Briefje opgehangen dat ze de temperatuur niet meer op de brug konden regelen, maar voortaan op de kast met een simpel draaiknopje moesten instellen en klaar was ome Leo.
Niks tegen de bemanning gezegd over mijn slooppraktijken. Die kwamen toch niet verder dan de bedieningsknoppen.
Krijg ik zo'n half jaar later een superverbaasd telefoontje vanaf zee:
"De regelkast van de koeling is leeg!!" :shock:
"Joh! Da's toch ook wat... Koperdieven langs geweest?"
"He? Wat? Dieven? Weet ik veel! Die kast zat toch vol met kuhpuuters?"
"Werkt het spul niet meer dan?"
"Jawel, het koelt als een jekko! Niet te geloven! "
"Nah, wat mot jij dan met je ongelukkige kromme vispoten in die schakelkast?"
"Hij ging per ongeluk open met schoonmaken."
"Mooi, doe 'm dan als de donder weer dicht, want er zit al een half jaar geen computer meer in. Heb ik er uit gesloopt. Sindsdien heb jij geen storing meer gehad, toch?"
"Verrek.... Nou je 't zegt..." :shock:
Die doodsimpele schakeling werkt nu, acht jaar later, nog steeds probleemloos.
Moraal van dit verhaal: Met elektronica kun je veel. Schrikkelijk veel zelfs.
Maar vraag jezelf alsjeblieft altijd af: IS HET NODIG? Of kan het op een meer simpele en betrouwbare wijze óók?
Da's trouwens tevens een nuttige vraag bij alles wat je aan je ouwe koekblik doet...
Mvg, Leo. :bye:
