Campertechniek.eu

hé leo
dan loop je nog steeds 100 jaar bij ons achter....................................
groet
johan

HJa Leo,

Nu zal je wel weer meer te vinden zijn hier...................
Is die snelheid nou draadloos????????

Mijn adsl is ook niet echt veelsneller .....dacht ik

Groeten
En veel plezier ermee


Frank

@Johan: Waarom denk je dat ik op een forum van ouwe troep zit?
Ik hobbel altijd achteraan toch? :P

Maar het is al 30 X sneller als dat ik had, en da's al heel wat.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

@Frank: Dit is ook gewoon ADSL.
Ben dus eindelijk uit de lucht vandaan.
Geen idee of ik voortaan weer meer ga schrijven, want ik ben eigenlijk een beetje uitgel*ld over die dieseltjes.
Ik hou niet zo van herhalingen.


Mvg, Leo.:D

Onderstaand zo maar een verhaaltje wat ik heb geschreven voor een gepensioneerde ex-stuurman die van plan is om een bakfiets te kopen.



Hoi Jos,

die bakfiets deed me ergens aan denken..


Ik zal een jaar of 8 geweest zijn toen we met een paar kameraadjes bij de bunker op de Kattukse boulevard aan het spelen waren.
Op een gegeven moment hoorde we boven ons roepen: "kijkkes wat ik 'evonne heb?!

We klauterden het duin op en daar stond Pietje Snot triomfantelijk naast een bakfiets te glunderen.
"Wat hey jij nou joh, waer heye die gejat?"
"Hoezo gejat?? Earluk 'evonne hoor, d'r was niemand bij"
......
"Maar d'r staat "Gemientewerken Kattuk" op idioot, ken jij iet leze dan?"
Deze opmerking moest Pietje ff verwerken, want lezen was inderdaad niet zijn sterkste schoolvak enneuhh, gevonden was toch gevonden?
En wat stelde zo'n paar opgeschildere letters nou voor?
Hij krabbelde eens driftig op z'n kop en vroeg zich hardop af: "En wat mot ik nou met dat ding?" :shock:

Iemand maakte de opmerking dat Pietje nooit van de "hoogte" af zou durven rijden met dat gevaarte.
De "hoogte" is Katwijks voor strandafrit, je weet wel, zo'n steil rotding met ongelijke stenen waar je na een vermoeiende stranddag nog ff je kuiten op kunt laten ontploffen. :?

Nou moest je tegen Pietje nooit zeggen dat ie iets niet durfde..
Dus het driewielig monster werd boven aan de hoogte neergeplant, en Pietje nam plaats op de pedalen.
Niet op het zadel, want daar was ie te klein voor..


Nou moet ik even de constructie van een bakfiets uit die tijd uitleggen.
Zo'n ding was errug lang, had een oerdegelijke constructie die de eeuwen kon trotseren, woog derhalve zo zwaar als dieplood én was een doortrapper met zo'n handrem tussen je benen.
Wilde je afremmen dat zat je als een verdwaasde chimpansee tussen je benen aan die handrem te rukken in een vergeefse poging om enige vertraging te bewerkstelligen.. :shock:
Want minimale eisen aan het remvermogen was een nog onbekend fenomeen in die tijd, zodat menig zwaarbeladen bakfietspiloot aan het einde van een vals plat op onfortuinlijke wijze zijn Waterloo buiten het wegdek vond.. :(

Een scherpe bocht nemen was geen sinecure, want probeer maar eens een bak 2 meter weg te duwen terwijl je benen geen steun hebben vanwege de doortrappers en je edele delen bedreigd worden door een veerkrul die 1 of andere sadistische ontwerper vóór het zadel gesitueerd had..
Er zijn mensen om kleinere misdaden opgehangen dan zo'n krul..



Nu kon een blinde zien dat het fout zou gaan, maar kwajongens van 8 hebben dat inzicht nog niet helemaal ontwikkeld.
Alhoewel toch niemand in de bak plaatsnam om de rit mee te maken..
Maar goed.
Aldus werd Pietje door ons feestelijk afgeduwd als ware hij een haringlogger op vlaggetjesdag.
De eerst vijf meter ging goed, maar toen kreeg de zwaartekracht pas goed vat op het spul.
De trappers gingen steeds sneller en Pietje, die zich stevig vasthield aan de stuurstang van de bak, werd fraai omhoog gelanceerd.
Een ogenblik hing hij met zijn achterste hoog in de lucht, om vervolgens onzacht te landen op die verdomde zadelkrul.
We hoorden hem jodelen, edoch de bakfiets kreeg nu zo'n razende vaart dat zelfs wij wel zagen dat het fout moest aflopen.
Dus werd het tijd voor het deskundige advies waar omstanders zo bekend om zijn. Zolang ze het maar niet zelf hoeven uit te voeren natuurlijk..
"Remme Piet, Remmuuuh!!!!"

Dat leek Pietje inderdaad geen onverstandig idee, want hij zag met duivelsche snelheid het prikkeldraad langs zich heen scheren en het einde van de hoogte kwam ook al rap in zicht.. :shock:
Met de moed der wanhoop liet hij met 1 hand de stuurstang los om vervolgens vruchteloos tussen zijn benen te graaien.
We hoorden hem jammeren van ellende, en schreeuwden nog eens: "Remme Pieeet!!

Plots had hij de rem te pakken, en waar dat kleine ventje de kracht vandaan haalde weet ik nóg niet, maar hij presteerde het om het achterwiel te blokkeren.
Nou bleek dat geen onverdeeld succes, want daardoor begon het vehikel te slingeren, werd totaal onbestuurbaar en met een doodklap belande het hele circus dwars in het prikkeldraad die het einde van de afrit markeerde.
Piet kreeg een zwieper, en als een dolfijn met kamikaze-neigingen vloog het ventje over het prikkeldraad en landde zeer fraai op zijn gebit in het zachte duinzand. :twisted:

Wij stievelden met gezwinde spoed naar beneden om de resten van de onfortuinlijke coureur uit te graven, doch de jeugd van toen kon wel tegen een stootje.
Toen wij dan ook beneden aankwamen stond Pietje alweer het zand uit te spugen en kon hij ook nog uitbrengen: "g-ging h-h-h-hard joh" :shock:



Beste Jos, de moraal van dit verhaal:
Koop een bakfiets met remmen op het stuur.
Want op jouw leeftijd ben je tóch al niet meer gewend om nog iets tussen je benen te vinden, laat staan een handrem.. :twisted:


Mvg, Leo.:D

Prachtig verhaal! Waarom zoek je geen uitgever?

Ik heb eind jaren '60 menigmaal een bakfiets gehuurd (knaak per dag bij de fietsenmaker in de Westerbaenstraat) om voor en met klasgenoten kamerverhuizinkjes uit te voeren. Dat bruggetje tussen Bezuidenhoutseweg en Herengracht heeft wel wat van jouw Kattukse hoogte... Hard werken omhoog en héél goed sturen naar beneden. Gelukkig was ik geen 8 meer!
Alweer iets wat vrijwel helemaal uit het straatbeeld verdwenen is :(

Hier op mijn werk (TUDelft) heb ik nog zo'n oude bakfiets staan met handrem tussen de benen.
Hij wordt regelmatig gebruikt door studenten om van kamer te verhuizen.

Groeten Berthil.

Het wordt weer druk in de nachtploeg.....
Er staan hier in het dorp ook nog wat bakfietsen, soms mooi opgelapt en voorzien van een honda 50 cctje, dat wordt al meer voor die zeeman van je, alleen nog een puptentje in de bak en klaaar campertje

Frank

@Berthil en Frank:

Hij wil zo nodig een trapbakfiets, is goed voor z'n ouwe botten denkt ie.
Daar komt hij nog wel achter, want hij is pas verhuisd naar het platte NoordGroninger land.
En omdat het daar meestal net zo hard & veel waait als hier, krijgt hij waarschijnlijk stalen kuiten.. :twisted:



@Ernst: Och, ik schrijf wel eens meer van dit soort onzin.
Ik vergeet ze meestal te saven zodat ze na een schoonmaakbeurt gewist zijn.
"Wat zou ut", zoals ze hier zeggen. Er is aan mij geen groot schrijver verloren gegaan hoor..
Of valt daar wat mee te verdienen, want dat is natuurlijk different koek?



Met de camper beleef ik eigenlijk nooit wat. Het is allemaal zo gewoon.
Als er eens iets kapot gaat is het een kleinigheid wat het opschrijven niet waard is, en de autochtonen halen eigenlijk nooit gekke dingen met me uit.

Een bos maakt geen gedichten mij los, want na 20 stukken van dat overeindstaande brandhout heb ik het wel gehad met die CO2-vreters..
Trouwens hartstikke gevaarlijk in zo'n klote-bos, want er flikkert van alles naar beneden.. :shock: Want wist je dat de meeste doden ter wereld in het bos vallen omdat ze van allerlei natuurlijke begroeing op hun schedeldak krijgen?
Doe mij maar een polder of de zee.:P

In een romantisch bergmeertje zie ik alleen vis- & vaarwater, en na het eerste schilderachtige Noorse fjord weet ik wel hoe de rest van die inhammen eruit zien.

1 kudde schapen op de weg is leuk, de tweede kudde stinkt en loopt in de weg, en de derde kudde moet rap poten maken willen ze niet veranderen in platgereden shoarmavlees terwijl ik de overlevenden een gehoorbeschadiging bezorg met de luchthoorn.. 8)
Tjah, je moet wel een beetje kunnen doorrijden hoor, je hebt tenslotte vakantie..

Op campings vind ik het alleen leuk wanneer het tjokvol met Hollandse gezinnetjes zit én er een wereldkampioenschap voetbal aan de gang is. Al dat oranje versiersel maakt echt de oermens in mij los en binnen de korste keren hos ik dan ook op de wanklanken van Frans Bauer met de bezopen meute door de kantine..
En natuurlijk niet te vergeten de interessante gesprekken die je dan kunt voeren met die campingers. Vooral na een paar kratjes bier stijgt het wetenschappelijke peil der conversatie met sprongen. 8)

Bergweggetjes zijn wel ff leuk, maar er zijn vééél te veel parkeerplaatsen. Dan lijkt het wel errug snel op relaxen en daarvoor ben ik niet op vakantie..

Wat ik wel leuk vind zijn tolpoortjes. Op die manier heb je tenminste nog eens contact met de plaatselijke bevolking en kun je uitgebreid hun taalgebruik & gewoontes bestuderen..
Zoals zo'n erotische Franse dame bonsjoer, mersie en ouwrevwaar zegt is een rit van 1000km zéker wel waard.
En als ik na zo'n tolpoort ook nog word aangehouden door politie of douane, kan mijn vakantie niet meer stuk.


Zoals je ziet; ik geniet van iedere minuut wanneer we op reis zijn. Grinnn.. :mrgreen:



Mvg, Leo.:D

Heb het ook al eens tegen Leo gezegd, dat er een schrijftalent in hem verborgen zit.

Muziekaal talent is ook al verloren gegaan(wat je al niet tegenkomt op internet

Ik lees zijn stukjes altijd met veel plezier.
Je hoeft het niet eens te zijn maar het prikkelt en laat je zelf nadenken, daarbij is het ook nog humoristisch.

Dus Leo kom maar op met dat boek of die columms.

Hij is ook eigenlijk meer een artistiekeling als een ruwe zeebonk :shock:
Botsende imago's?? :)

Joop

Nou Joop,

bedankt voor de complimenten, aanmoedigingen en analyse.. :D

Vanzelfsprekend heb ik daar een enorm lang antwoord op geschreven :oops: , maar bij nader inzien hou ik het maar ff kort.
Want jij mag dan wel blij zijn als je tot nadenken wordt aangezet, maar zoals je wel weet uit de recente geschiedenis, kan niet iedereen dat waarderen.
Een gewoon verhaaltje gaat er altijd wel in, maar een kritische beschouwing kunnen veel mensen blijkbaar toch niet aan.


Muziekaal talent is ook al verloren gegaan
Ho ff, ik ben nog niet dood hoor..:P
Ik wil nog een paar goeie nummers schrijven voordat ik wijle ga, want het lijkt me kicken om ergens aan een Portugees strand opeens mijn eigen nummer te horen.
Dat het dan ook nog een paar dubbeltjes oplevert is natuuuuurlijk geheel zonder belang..grinnn..


Hij is ook eigenlijk meer een artistiekeling als een ruwe zeebonk
Botsende imago's??
Whaaahahaa, prachtig.:D :D
Ikke en artistiek?
Welnee joh, ik doe gewoon wat eigenlijk iedereen kan.
Alleen doen anderen het niet zo veel, en dan lijkt het opeens bijzonder.
Maar het stelt allemaal weinig voor zodra je weet dat schrijven voornamelijk bestaat uit schrappen, en muziek voornamelijk komt uit je gevoel.
Ook jij kunt schrijven en muziek maken hoor, je moet het alleen doén.:)



Alhoewel, uitzonderingen bevestigen de regel, want over muziek & gevoel gesproken:


Bij Gomera lagen we met ons schip voornamelijk ten anker in een soort baai die het effect had van een Romeins theater.
Op 400 meter afstand konden wij aan boord soms letterlijk verstaan wat de mensen op de wal zeiden.
Gelukkig verstoorde het geluid van de branding meestal deze akoestiek, want ik geloof nooit dat ze daar op de wal altijd zo positief over ons praatten.. Maar da's weer wat anders..:P
Het vasteland gedeelte van die baai bestond uit grotten en was via de wal slechts met enorme moeite te bereiken.
Zodoende dat het daar een paradijs was voor jongeren die zich hippies noemden.
Ze leefden in die grotten, gingen twee keer per week water & voedsel halen in het dorp en waren de rest van de tijd meestal stoned.

Muziek bestond voor hen uit het nachtenlang rammen op die fucking trommels en wat murmelen in een digiridoo, want veel meer konden ze niet.
Op een mooie middag was de akoestiek weer eens uitstekend en werd ik tijdens het vissen plots opgeschrikt door het geluid van een olifant in barensnood.
Gewoon niet om aan te horen!! :shock: :shock: :shock:
Het leek soms op een saxofoon, maar het had ook een combinatie kunnen zijn van een leeglopende vrachwagenband, een vastlopend kogellager en iemand die overmatig bruine bonen had genuttigd en daardoor in ernstige medische problemen verkeerde.. :shock:
En dat alles op het volume alsof het bij mij op dek plaatsvond he?

Kortom, het was een regelrechte marteling voor mijn muzikaal gehoor en moest per decreet onmiddelijk verboden worden bij de rechten van de mens.
Na een minuut of 10 kon ik het dan ook niet meer aanhoren en heb de sloep gepakt om te onderzoeken wie er nou eigenlijk zo schrikkelijk op sterven lag. :?

Het bleek Rob te zijn.
Rob was 1 van de vaste bewoners van dat tranendal; ooit weggestuurd uit een Oostenrijkse psygo-kliniek wegens onbehandelbaarheid en daarna, voorzien van levenslange uitkering, neergestreken op Gomera.
Nou gebeurde er daar bij die hippies héélemááál niks, dus Rob zijn geestesgesteldheid kon daar redelijk evenwichtig blijven.

Doch helaas, hij had het die dag in zijn hersens gehaald om een saxofoon te kopen en zodoende eens uit te blinken in het produceren van ultieme muzikale klanken.
Toen ik hem vroeg waarom ie dan geen fatsoenlijk deuntje speelde kreeg ik te horen: "Muziek is gevoel en deze geluiden voel ik."
Nah, dat voelen daar kon ik wel inkomen want m'n oren piepten mateloos van die klereherrie..

Ik heb 'm toen op mijn eigen vriendelijke doch dringende wijze verzocht om zijn gevoelens eens iets vrolijker te maken en hem tevens de belofte gedaan dat ik persoonlijk die sax om z'n strot zou draaien als hij het nog eens zou wagen om met windstil weer dat instrument te verkrachten en mij daarmee te storen bij de verschrikkelijke inspanning van vissies vangen.

Dat was geloof ik nogal overtuigend overgekomen (óf hij was bang dat ie nooit meer gratis gerookte vissies van me zou krijgen), want bij het eerstvolgende feest vroeg iemand aan Rob of ie geen stukkie op z'n sax wilde spelen.
Het slome antwoord terwijl ie scheef naar mij keek: "Nohooo, I don't have the feeeeling"..

En dat heeft ie gelukkig de rest van dat jaar ook niet meer gehad..:twisted:


Mvg, Leo.:D

Foto: Het "strand" van de hippies. Dat lichte vlekje in het midden was bij laag water de enige toegang tot hun domein. Tenzij je van bergbeklimmen hield...

Een laatste bericht over ons ouwe scheepje.

Zoals ik een tijdje terug al berichtte, hebben we het tobbetje verkocht aan iemand die er mee wilde gaan werken.
Nou, dat is hem dus gelukt :D , want vorige week stond het volgende stukje in de Visserijnieuws:








We hebben er een 7 goede jaren mee gehad én een prachtige reis van een jaar mee gemaakt.:)
Misschien schrijf ik daar nog wel eens wat over, want we hebben toen wel een paar avontuurtjes (lees: rottigheid met overheidsinstanties) meegemaakt..
Natuurlijk ook leuke dingen, maar die zijn zo saai he? :P


Welterusten, of als je dit in de ochtend leest; goeiemorgen en werk ze. :)


Mvg vanuit de klei, Leo.:D

Hi Leo en Resi,

Misschien toch spijt dat je 'dr verkocht hebt? Zou in het Wieringer Randmeer :( dienst kunnen doen als Ark?

Admin schreef:Misschien toch spijt dat je 'dr verkocht hebt?

Dat wordt wel meer gevraagd Ernst.:)
En het antwoord is simpelweg: NEE, want we hebben nooit spijt van beslissingen uit het verleden.
Het werd weer de hoogste tijd om een nieuw "avontuur" te starten, en zeg nou zelf: Da's toch aardig gelukt? :mrgreen:


Van dat Wieringerrandmeer hebben wij geen last.
Voordat ze hier eindelijk eens beginnen te graven zijn wij allang al weer vertrokken, want we hebben nog plannen & wilde ideeën zát..:P



Mvg, Leo.:D

Van de zomer stonden wij bij Varik aan de Waal om bootjes te kijken.

Echter, aan de overkant had een stelletje totaal geen interesse in die drijvende stukken ijzer, ze hielden het liever bij oeroude bewegingen.. 8)







Niets om je fototoestel voor te pakken, maar langs de waterkant zag ik iets aankomen waardoor het me wel leuk leek om de zoomlens op maximum te zetten.. :twisted: :twisted:






Je zág die koeien bijna denken: "Wat is dat voor gedoe daar joh??"
En heel langzaam maar zeker kwamen ze dichterbij en dichterbij..
Totdat ze precies konden zien wat die bleke lui daar nou eigenlijk aan het uitvreten waren..





Het stelletje heeft van alles geprobeert om ze weg te jagen, maar die beesten bleven gewoon domweg naar hen staren.
Met als resultaat dat de natuurlijke lusten verdampten als vloeibaar gas in de tropen, zodat er niks anders opzat dan..





En voor wie dacht dat het daar bij bleef?
Niks daarvan!!
Het werd nog een dolle achtervolging tot het eerste prikkeldraad.




COWS RULEZ!! :P


Mvg, Leo.:D

Hoi Leo,

leuk "strip"-verhaal...........
maar waarom op het nachtploeg item????
het was toch duidelijk de dagploeg die aan het werk was.....
of om de inhoud van de beelden (alleen na 24.00 te vertonen)

Frank

Waarom bij de nachtploeg?
Euheeeuh, waarschijnlijk omdat dit in de nacht geplaatst is én eigenlijk nergens over gaat? 8)

En jah Frank, dit soort gebeurtenissen speelt zich in het donker natuurlijk nog veel meer af, maar dan zie je zo weinig op de foto's.. :mrgreen:


Mvg, Leo.:D

De infraroodcamera's worden ook steeds goedkoper. De beste zijn "solar powered"

:D :D :D :D :D :D :D

Fantastische verhaal, ga nog effuh afsluiten, besluit toch nog even op de watertankssite te koekeloere :shock: en 't duizeld me van de mogelijkheden. 8) Ben gelukkig er zijn altijd oplossingen. 'k denk; post ik ook nog eens een item de nachtuilenrubriek over deze 'aha' belevenis, kom ik een erotiserend koe verhaal tegen :P !!!, In de stam van de holenbeer serie, prehistorische roman, volgens mij was het 'de vallei van de paarden' deden Ayla en Yondolar onder het toeziend oog van een kudde mamoets en daar klonk aardig wat trompet geschal Kan ook zijn dat ze werden gestimuleerd door het gedrag van de mamoeten In elk geval hadden ze veel plezier 8).
Kan je toch zien dat de mens ver van de natuur verwijderd is :| ,
Mooi geweest, ik ga naar mijn nestje, over 6 uurtjes dient het kroost zich weer aan en is het koffie tijd

Groet Peter

Wij hebben in de tuin een vijvertje van een kuub of 5.
De hele winter heb ik dat ding leeg laten staan vanwege al het gebladerte wat ik er anders zou moeten uitvissen.
Want ik hou best van vissen, maar dan niet op die manier.. 8)

Een week of twee terug heb ik het ding maar eens volgepompt.
Daarvoor heb ik water uit de put gebruikt, en da's zo dood als een pier zou je zeggen.

Nou is onze hond nogal gek op water, dus zodra ze het een beetje warm heeft staat ze in die vijver te poedelen. (ook als ze het niet warm heeft trouwens :-D )
Dat bracht mij gisteren op het idee om er een beetje chloor in te mieteren, zodat het mooi helder blijft.
Want een hond onder de kroos en met stinkende blubberpoten is ook niet zo lekker.

Dus ik gisteren de chloorfles gepakt en een verantwoorde hoeveelheid van dat spul er ingemikt.
Om het even fink te mixen liet ik de hond ff flink dollen in dat water.
Door die waterbeweging ziet mijn lodderig paardenoog opeens een enorme lading kikkerdril tevoorschijn komen.. :shock:
Dat had ik nooit verwacht binnen 14 dagen..:shock:
Toen ik nog ff beter keek zwom en dreef er nog veel meer levend spul in dat hondenzwembad.

En dan kun je toch zien dat een mens op latere leeftijd weekhartig wordt hoor. :?
Ik heb beroepsmatig miljoenen vissen vermoord, maar dit vond ik toch zielig voor die beestjes.
Dus het dril in een emmer geschept, de vijver laten leeglopen en vers water uit de sloot er weer ingepompt.

Al met al een paar uur werk voor een paar rotkikkers die ik komende zomer waarschijnlijk ga vervloeken omdat ze s'nachts zitten te kwaken..:mrgreen:


Héél soms verlang ik nog wel eens terug naar de simpelheid van eerlijk scheepsbouwstaal waar de natuur niet veel verder kwam dan een kwak meeuwenstront in je nek..


Mvg, Leo.:D

Gelukkig, het komt toch nog allemaal goed met Leo :D :?

Joop

Wist niet dat het fout met me ging.. :mrgreen:

Haha, ja het gaat inderdaad nog eens goedkomen met Leo.
Hij begint al aardig op een gewone landrot te lijken, huisje, boompje
en nu waarrempel een hele operatie kikkerredding, dus nu ook z'n
beestjes.

Nu weet ik stomtoevallig dat hij weleens eerder last gehad heeft van
beestjes redden maar dat had een heel ludieke reden.

Zoals jullie weten lagen Leo en Resi 5 jaar geleden met hun bootje
voor anker in een mooi baaitje van Gomera en daar werd dan ook volop gevist.
Alles was eetbaar. Zo ook een hele mooie vis (naam ben ik vergeten, maanvis?) die met honderden rond de boot zwommen. Makkelijk vangen dus, maar......... Leo liet die mooie vissen allemaal weer los !!!!!!!! Geweldig

Ik vond dat een mooi gebaar en mijn hart liep over van zusterliefde tot hij dus een heel duidelijke uitleg voor zijn goeie daad gaf;
Die vissies laat ik leven omdat ze goed werk voor me doen. Die beessies vreten namelijk de romp van m'n scheepie schoon.

Nu dus de redding van kikkers.
En aangezien ik met de beste wil ter wereld niks kan verzinnen wat voor nut die beestjes kunnen hebben als ze later groter zijn denk ik, (maar wie ben ik) dat Leo inderdaad weleens spijt zou kunnen krijgen als ze de "KIKKERBAND" deze zomer op gaan richten.


Anneke

Nah, van je familie moet je het maar hebben.. :? :mrgreen:

Dat waren Trekkervissen zussie, en die hebben tienduizenden Eendenmosselen van mijn scheepsromp gegeten.
Dat scheelde mij weer wekenlang duikwerk om die krengen handmatig te verwijderen én het was goed voor het milieu..

Nou jah, eigenlijk goed voor mijn bankrekening omdat een schoon onderwaterscheepje nou eenmaal minder zuipt. :P
En dat was best wel handig toen jij zonodig het eiland rond moest varen én ook nog eens walvisjes moest spotten.. 8)


Grmmmbllll, beetje m'n image naar de kl*ten helpen hier...



Owwww, en die kikkers he?
Nou heb ik iets gehoord over kikkerbilletjes.... Schijnt een delicatesse te zijn.. :twisted: :mrgreen:


Alle lichte en pijpies uit,
groetjes, Leo.

Hoi,

Ik heb ze een keer gegeten :oops: :oops:
Smaakt nog het meest naar kip, dus dat hoef je dus niet meer te proberen: laat die beestjes met rust!

Neem een stukje kaas!

Groet Anton