Vorige week woensdag had ik er nieuwe voorbanden onder laten zetten.
Scheelde aardig in het weggedrag, maar toch bleef het stuur schudden.
En het beroerde was, dat schudden werd steeds erger, zodat ik het vermoeden kreeg dat ik mijn splinternieuwe banden vierkant aan het rijden was..
Zondag dus maar weer eens onder Tranquillo gekropen om te kijken hoe zijn sporing was, en dat was nie best!
De wielen stonden 7mm naar buiten gericht, voor de kenners: Naspoor.
Zullen diezelfde kenners zeggen: "ff draaien aan de spoorstang en klaar ben je" .
Jah, dat dacht ik dus ook..
Maar welk geweld ik ook toepaste, er was geen beweging in dat rotding te krijgen.
En laat ik jullie vertellen dat ik een specialist ben in mechanisch geweld, maar 4 uur & een kromme moordenaar later zat het ding nog steeds muurvast.
Dan op maandag de garage maar ff opzoeken, want als zo'n ding op een brug staat kun je tenminste fatsoenlijk kracht zetten.
Edoch, na een half uur zweetdruppels van de garagist bewoog het kreng nog geen micron.
Dat werd dus een afspraak maken waarbij de garagist fijntjes vermeldde dat hij alvast een uur of 3 nodig zou hebben met 2 man, en schade aan de stuurkogels niet kon uitsluiten.
De euro's dwarrelden alweer voor mijn ogen.
Logisch dat mijn dag alvast verpest was.
Lig ik vanavond op bed te bedenken dat ik alles aan boord ook loskrijg.
Dan moet zo'n stangetje toch ook lukken?
Dus m'n nest weer uit, overall en schijnwerpers aan en met frisse strijdlust begonnen.
Voorwiel eraf, meteen de remtrommel ff opgezuiverd, en toen moest die kogel los.
Ik had namelijk bedacht dat je om 1 kant van de spoorstang los te krijgen maar de halve kracht nodig had.
Maarreh, ik had wel ff buiten de stuurkogel gerekend.
Niet los te schieten dat ding!!
M'n grootste poelietrekker er op, de klauwen van die poelietrekker weer bij elkaar drukken met een bankschoef, metertje pijp er op, hamerslagen..
Dit alles tegelijk en nog niet losgaan... :shock:
Dan de snijbrander er maar op.
Maar er zit natuurlijk wel een rubbertje op die kogel..
Stukkie blik geknipt om dat rubbertje te beschermen, brander er op gezet, smelt dat verdomde blikkie als sneeuw voor de zon.. :?
Beter denkwerk werd nu een vereiste.
Ergens uit de achterste kwabben van mijn brein kwam de herinnering van een rolletje asbest..(grinn, goed spulletje hoor..:P)
Na een half uurtje zoeken en graven: Yesss, hebbes dat spul!
Mooi modelletje geknipt en stoken meneer de commissaris..
Vliegt dat asbest in de fik!!..:shock:
Dat had natuurlijk 30 jaar lang lekker de oliedampen van de machinekamer liggen opzuigen en was derhalve brandbaarder dan zuivere gasolie..
Moordzuchtige krachttermen werden de kraakheldere nacht ingezonden..
Termen die je zelden op een doordeweekse dag hoort, en dan nog alleen bij speciale gelegenheden.
Asbest er afgerukt; kwaad; grote hamer; een AllesOfNiksKlap en...POK!.... Los. :D
Na wederom een half uur achteruitbidden kreeg ik de ene kant van de spoorstang gangbaar, en drie kwartier verder zweten ook de andere kant.
Het hele zooitje weer in elkaar gezet, lig ik net het spul te meten en sporen, stopt er een politiewagen..
Hebbikweer... :?
Ik hoor 2 deuren open en dicht gaan en vraag dus meteen of ze me soms komen helpen?
Krijg ik als antwoord:"Wat dacht je zelf?"
Er verschijnt een hoofd onder m'n bus die vriendelijk vraagt of het een beetje lukt.
Lang verhaal kort maken; de man was dus een DbbL'er met een ex-MEbus. Hoe klein is de wereld soms toch ook.
Het kostte me drie kwartier, maar het was wel gezellig op die nachtelijke kade. :)
Resumerend: Om 0500uur stond Tranquillo netjes uitgespoord op zijn wieltjes en had dat stomme stuk ijzer het weer niet gewonnen.:P
Tranquillo spoort nu redelijk.
Dat kun je van z'n baas nog altijd niet zeggen.. 8)
Mvg, Leo.:D
