Admin schreef: 05 mar 2022, 14:53
Mooi je verhaal te lezen. Vooral hoe je - noodgedwongen - jezelf ontwikkeld hebt van absolute leek tot bijna monteur. (Zo vergaat het veel camperaars.) Vervelend dat je littekenbreuken een deel van je hobby in de weg staan.
Goed dat je de storing zelf gevonden en verholpen hebt. Autotechniek is echt niet zo moeilijk.
Wat betreft het tunen: het wil er bij mij niet in dat je en meer vermogen, en minder brandstof bereikt. Volgens mij kan het alleen maar of of zijn. dat vermogen moet ergens vandaan komen. Ik ben heel benieuwd naar je bevindingen.
Voor nu alvast: goede reis en veel plezier!
Eerst bedankt voor de verrassend snelle reactie.
Ha dat daag mij uit om nog meer te vertellen.
Ik ben alle messing stekkertjes bij langs gegaan en waar het roodkoperdraadje in het stekkertje vast geklemd zit, heb ik het stekkertje met een diamant slijpkopje blank geslepen, en daar op het roodkoperdraadje op vast getipt met zilversoldeer echt alle stekkertjes heb ik zo behandeld voor 100% contact.
Aardig wat blauwe verbinding blokjes van de bedrading gehad en aangesloten zoals het hoort.
Messing stekkertjes willen na vele jaren uitharden (broos worden) en brokkelen in stukjes, die allemaal vernieuwd en met een speciale krimptang aan de bedrading gekrompen, zoals het op de fabriek word gedaan.
Alle rem en koppeling leidingen vervangen.
Een vernieuwde koelwater expansievat geïnstalleerd in
***een zelf ontworpen een nieuwe houder met dempertjes***, en een nieuw passende slangen stelsel.
Het oude koelwater expansievatje zat gemonteerd in het plaatwerk waar een V-vorm uitsparing in zit door trillingen gaat het expansievatje door de jaren heen daar door slijten.
Ook heb ik de koppelingen vernieuwd, de gehele bak gereviseerd.
Echt zoals eerder geschreven heb ik alles vernieuwd en verbeterd behalve de motor.
Het plaatwerk aan de binnenkant geheel in gesmeerd met dure vet die gebruikt wordt voor kabels van grote hijskranen in de havens die goed gesmeerd hun werk moeten doen, roest en zeewater bestendig, het vet blijft altijd door kruipen.
Daar tegen aan heb ik steenwollenplaten in vuilniszakken geplaatst, daar tegenaan dubbelzijdige aluminium noppenfolie gemonteerd, en afgeplakt met aluminium tape die word gebruikt voor de scheepsbouw om de staalplaten aan elkaar te lassen en er aan de binnen en de las aan de binnenkant vlak is. (((Hoeft daar door niet vlak geslepen worden))).
Het T3-campertje was door de isolaties winterhard en word snel warm, en bij hitte was het campertje koeler.
Waar maar rubber zat werd behandeld met siliconen spray en was daar door soepel als nieuw. ((Ook de banden))
Winters reden we eerst de motor warm,,,,, en dan pas de cabine om zelf warm te worden, dat scheelt slijtage, en brandstof gebruik.
Als we een lange rit hadden gemaakt liet in de motor even goed draaien met top snelheid op de meter 130 km om vervolgens langzaam heel rustig te rijden.
Rustig rijden op binnen wegen meestal 50/60 km op snelwegen 80/90 km meestal achter vrachtwagens, dan word je mee gezogen maar je moet constant opletten.
Parkeren altijd achter uit, om weg te rijden met koude motor is het goed op niet te veel handelingen te verrichten, dat kan ook slijtage verminderen.
Misschien door zo met beleid te rijden was de motor nog net zo zuinig als in het begin met de nieuwe motor, we hebben heel goedkoop gereden in de zestien jaar en 8 Ton gereden.
1.6 D 37 kw 1982 rvs-uitlaat.
***Wat waren we verknocht aan het campertje***.
Ook hadden we een passend hondje een mini Yorkshire terriër nooit zwaarder geweest dan een kilootje hij stond hoog op de pootjes, en hij hete Friemeltje, hij dacht dat hij groot en heel sterk was, en zo bijdehand en slim, het klinkt voor anderen vreemd, maar we konden goed met hem communiceren, hij had zo allerlei maniertje om het duidelijk te maken en wij begrepen hem en hij zag dat wij het begrepen, vaak maakten we ook grapjes en hij begreep het, en reageerde daar weer op, het wat een prachtig wisselwerking, vanaf pup is er veel mee gepraat, en gedaan.
***Veel heeft zich af gespeeld met het campertje daarmee was het een deel van ons leven***.
We moesten vaak verhuizen en hebben die ook met het campertje gedaan, alles altijd met zijn tweeën.
Acht maanden op pad geweest en veertig duizend kilometer gereden.
Ik heb heel heel veel geleerd van het reparren en verbeteren dan het T3-campertje.
